Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

01 juni 2022

Rond de Rode Polder

OUD ADE – De aankomende sloop van een honderd jaar oud gebouw leidde tot een boek over de geschiedenis van toonaangevende families uit Oud Ade. Historicus Roen van der Geest publiceerde onlangs zijn schrijversdebuut ‘Rond de Rode Polder’: met een overzicht van allerlei gebeurtenissen, die de afgelopen eeuw in Oud Ade hebben plaatsgevonden. Tussendoor kwam Van der Geest ook meer over zijn familie te weten.

Joep Derksen

Het historische huis aan de Leidseweg 15 werd tot enkele jaren geleden nog bewoond door een oom van Van der Geest. Nadat het leeg kwam te staan, besefte voormalig geschiedenisdocent Van der Geest dat het moment was gekomen om ‘nu of nooit’ meer informatie te vinden over de geschiedenis van zijn eigen familie. Nog slechts enkele familieleden van de generatie voor hem waren in leven. De gesprekken leverden een nieuw inzicht op over Oud Ade, de bewoners van de Rode Polder en de interpersoonlijke relaties.

“Eigenlijk ontstond de idee voor dit boek uit een spijtgevoel”, begint Van der Geest. “Mijn vader overleed in 2004 en ik had hem nooit écht gevraagd wat hij in de oorlog had gedaan. Er werd wel eens over gesproken, dat hij lid was van de Binnenlandse Strijdkrachten, maar ik wilde er meer van weten. Hij praatte daar nooit zelf over. Er waren ook andere verhalen uit het dorp en ik wilde weten, wat er waar was van de verhalen.”

“Nadat mijn vrijgezelle oom vertrok uit het huis aan de Leidseweg 15, was duidelijk dat dit gebouw, dat in 1915 door mijn opa Chris ‘de Mop’ van der Geest gebouwd is, zou verdwijnen. Ik wilde kijken wat ik te weten zou komen van de bewoners van het huis. Waaronder ikzelf; ik heb er een jaar als student gewoond. In 2020 leefden nog drie kinderen van mijn opa. Vooral van de verhalen van tante Alie (92), met een enorm beeldend geheugen, heb ik gebruik van gemaakt. Veel van haar verhalen zijn opgenomen in dit boek.”

Maar in hoeverre is, wat iemand zich herinnert ook een weergave van de gebeurtenissen? “Natuurlijk is het mogelijk, dat het niet de complete waarheid is, maar ik heb ook generatiegenoten van haar gesproken, waarbij bleek dat de herinneringen grotendeels overeen kwamen.” Van der Geest beschouwt zijn boek ook niet als een absolute en feitelijke weergave van de geschiedenis van Oud Ade. De 148 pagina’s met kleurrijke foto’s beschrijven de honderdjarige geschiedenis van een familiehuis, haar bewoners en de interpersoonlijke relaties met de buren, zoals de families Van der Hulst, Van der Poel, Van Leeuwen, Wisse en Van der Heden.

In het boek wordt duidelijk, dat opa Chris zijn hele leven lang geploeterd heeft om zijn elf kinderen een beter bestaan te geven. Hij verdiende het brood voor zijn gezin met zeven koeien en een tuinderij, waar hij op koude grond tuinbonen, aardappelen en bloemen teelde. “Dat leven heb ik ook in beeld willen brengen; het leven van een kleine boer met een gemengd bedrijfje in de twintigste eeuw.”

Van der Geest zelf is nu 70 jaar. Is de realisatie van dit boek ook een uitkomst van de vrees, dat er na zijn overlijden nog iets tastbaars van hem achterblijft? Hij beaamt dit. “Wanneer ik er niet meer ben, blijft dit boek van mij achter. Dit boek is tot stand gekomen als gezamenlijk resultaat van de familieleden en de dorpsgenoten in Oud Ade. Het is niet alleen geschreven voor mijn kinderen, maar ook de kinderen van mijn tantes en ooms en de generaties hierna. Misschien is er maar één persoon, die over dertig jaar dit boek met interesse leest. Maar dan ben ik al tevreden.”

Gepassioneerd bladert Van der Geest door naar pagina 57 en toont een foto van acht leden van de Binnenlandse Strijdkrachten, bij restaurant ’t Kompas op Kaageiland. “De derde man van links is mijn vader. Toen ik deze foto vond in het archief van Oud Alkemade, stond ik te juichen. Eindelijk had ik het bewijs, dat mijn vader inderdaad lid geweest was van de Binnenlandse Strijdkrachten. Met deze foto verdween mijn onderliggende spijt, dat ik nooit bij mijn vader heb doorgevraagd over zijn activiteiten in de tweede wereldoorlog. Deze foto alleen al maakt het hele onderzoek voor dit boek de moeite waard.”

Het boek ‘Rond de Rode Polder’ is verkrijgbaar bij boekhandel Veenerick in Roelofarendsveen.