Na meer dan 40 jaar van school

Klaar is Cees

SASSENHEIM – Na meer dan veertig jaar voor de klas te hebben gestaan, nam Cees In der Rieden (62), leraar op de basisschool De Overplaats, afscheid van zijn leerlingen. Hij is nog een van de leraren die de invoering van de Mammoetwet heeft meegemaakt en kijkt met ontzettend veel plezier terug op het leraarschap.

Vrijdag 28 september werd zijn afscheid groots gevierd onder het motto: ‘Klaar is Cees’: aan de oud-leraar werd een fiets aangeboden die onder de kerstverlichting zat en waaraan de leerlingen enveloppen met tekeningen, wensen en geldbedragjes hadden gehangen. Hiermee ging de school in op de wens van In der Rieden om na zijn pensionering een electrische fiets te kopen: in verband met zijn gezondheid is het voor hem lastig om nog lange afstanden te fietsen.

‘Ik denk met veel plezier terug aan de dag van het afscheid’, zo vertelt In der Rieden. ‘Het is precies zo gegaan zoals ik het gezien zou willen hebben. Ik werd opgehaald met een Cadillac met een open dak en op school door de kinderen zingend verwelkomt. Het onder leiding van twee bevlogen ouders en oud-leerlingen opgezette en door de kinderen uit groep 8 ingestudeerde toneelstuk was geweldig. De druk bezochte receptie voor genodigden was uniek en de feestcommissie heeft een geweldige prestatie geleverd. Veertig jaar voor de klas staan was mijn lust en mijn leven en dit was een prachtige afsluiting!’

In der Rieden bladert door de map met tekeningen en foto’s van de leerlingen die hij ontving: vele gelukswensen staan er in van enkele van de circa 1.200 kinderen die hij in zijn leven onderwezen heeft. Er is in die vier decennia wel wat veranderd, zo vindt hij. ‘De kinderen zijn me in de loop der tijden anders gaan betitelen. Het begon met ‘u’ en ‘meneer In der Rieden’, toen werd het ‘meneer Cees’ en later: ‘meester Cees’. De leerlingen hebben me echter nooit getutoyeerd.’

Hij vervolgt: ‘Mijn hart en ziel ligt nog steeds in het onderwijs en mijn doel is altijd geweest dat ieder kind alles uit zichzelf haalt wat er in zit en ik wil daarbij helpen, maar ze moeten het wel zelf doen.’ Zijn vrouw Helma zet de koffie op tafel en zegt: ‘Cees is altijd een bevlogen onderwijzer geweest: hij kan dat niet van zichzelf zeggen, maar zet het maar gerust in je artikel!’