“Sinds ik op de fiets zit, wil ik niets anders meer”

Remco Heijstee vindt werk als politiebiker een prachtvak

TEYLINGEN – In de surveillance-auto of op de motor; zo kennen de meeste mensen de politie in het straatbeeld. Echter steeds meer korpsen ontdekken de fiets als hulpmiddel bij het politiewerk. Het brengt de politie namelijk dichter bij de burger. Remco Heijstee, coördinator basispolitiezorg & politiebiker bij het bureau Teylingen / Oegstgeest, vertelt over het grote genot om politiebiker te zijn: “De combinatie van het zorg verlenen aan de mensen en de adrenalinerush die bij acties ontstaat, maakt mijn werk heel erg mooi.”

Door Joep Derksen

Heijstee (31) heeft het biketeam in 2006 opgericht en nog iedere dag genieten hij en zijn zeven bikecollega’s er met volle teugen van. “Dit is een prachtvak. Ik heb als agent ook motor gereden, maar sinds ik op de fiets zit, wil ik niet anders meer. Natuurlijk ben je met de fiets minder snel, maar je bent stiller, waardoor je de mensen stiller kunt benaderen. Daarnaast is het sportiever en dankzij een politiebusje kunnen we de plaatsen Voorhout, Sassenheim, Warmond en Oegstgeest in een kort tijdsbestek bestrijken. Als er iets gebeurt in een ander dorp pakken we de bus, rijden ernaar toe en halen dan de fietsen uit de politiebus.”

Hij vertelt over de grote voordelen: “Als politiebiker ben je bezig met een stille surveillance; je bent sneller en wendbaarder en je hoort en ruikt veel sneller of er iets aan de hand is. Groepen die bezig zijn iets te vernielen, horen wij wel, maar zij horen ons niet. Ook als er drugs wordt gebruikt op de openbare weg, dan komen wij daar snel achter. Als bikers helpen we ook met het bestrijden van de overlast; zo gaan we in de pauzes bij middelbare scholen staan om te zien of daar drugs gebruikt wordt. Dan spreken we die jongeren aan op de schadelijke gevolgen van drugs. Juist als biketeam kun je op een heel laagdrempelige manier contact maken met de jeugd; je spreekt ze niet alleen als er rottigheid is, maar hebt ook een gezellig contact. Het is geven en nemen: je moet de jeugd ook een plekje geven op straat, al is het natuurlijk wel vervelend als dat net voor je eigen voordeur is.”

Adrenaline

Met de huidige discussie over de salarissen staat het politievak er momenteel niet goed op. Waarom is Heijstee agent geworden? “Het is een vak waarin de uitdagingen mij aanspraken, vanwege de mix van het hulpverlenen en de spannende momenten. Het ene moment help je mensen bij een aangifte en direct daarna probeer je een inbreker te pakken die zich nog in het gebouw bevindt. Als je daarin slaagt, komt er echt wel adrenaline vrij. Het is echter niet zo dat ik niet zonder actie kan, maar ik ben er wel altijd klaar voor; ik vind het niet vervelend als de actie in mijn dienst gebeurt.”

Heeft de biker wel eens getwijfeld of hij politieagent wilde blijven? “Soms vraag ik me dat af als er geweldssituaties zijn, waarbij het geweld heel erg op de politie is gericht. Op de momenten dat je met stenen bekogeld wordt of in het nauw gedreven, krabbel ik achter mijn oren: is dit het werk waarvoor ik gekozen heb? Maar na afloop richt ik me op de vele dingen die het politiewerk zo mooi maken.”

Over het biken: “Dat werd in 2001 in Leiden geïntroduceerd, waarna het langzaam over de regio werd verspreid. In eerste instantie werden de bikers in de stad ingezet omdat je daar snel en wendbaar kunt zijn en tegelijkertijd contact met de inwoners kunt hebben. Het project voor het team Oegstgeest is in 2006 begonnen; we kijken naar de verschillende wijken en beoordelen of er een toename is van bijvoorbeeld inbraken, vernielingen of overlast. We gaan daar dan extra surveilleren en kunnen dit 24 uur per dag doen. In een wijk waar veel wordt ingebroken, surveilleren we ’s nachts, maar wanneer we de fietsen van de jeugd willen controleren, doen we dat overdag.”

Niet alleen de inwoners zijn enthousiast over het biketeam, maar het korps zelf ook. Nadat het team met vier mensen begon, is het nu gegroeid naar acht en binnenkort wordt het huidige team uitgebreid met nog twee mensen. Ze delen gezamenlijk vijf fietsen, maar dat is geen probleem, aldus Heijstee: “Je deelt je fiets met iemand die hetzelfde postuur heeft. Mijn dag zit er vandaag om 15:00 uur op en dan neemt mijn collega het over. Hij kan dus dan prima dezelfde fiets gebruiken.”

Test

Krijgen de bikers wel eens negatieve reacties? “Ja hoor. Soms schrikken mensen als we plots in een brandgang fietsen, of als we ons op de fiets verplaatsen door voetgangersgebieden. Dat doen we omdat we ons zo sneller kunnen verplaatsen. Mensen hebben toch wel eens onbegrip hierover en vragen ons: ‘Waarom moeten jullie nou door Park Rusthoff of op de stoep fietsen?’ Maar we moeten ons soms snel verplaatsen of we willen controleren dat er geen brommer in het park rijdt.”

Kan iedere agent biker worden? “Zeer zeker niet; iedere agent die biker wil worden doet eerst een zogeheten Intest. De potentials moeten dan met de fiets een mountainbike parcours afleggen in Noordwijk. Deze circa zes kilometer, die voor het grootste deel uit zand bestaat, en waarin veel scherpe bochtjes zitten, moet binnen ongeveer 25 minuten afgelegd worden. Als je deze test goed doorstaat, leer je de basisfietsvaardigheden, zoals het goed sturen, de noodstop en het volledig controle hebben over je rijden. Ook leren we extra vaardigheden, zoals van de trappen afrijden, en aanhoudingsvaardigheden, waarbij je de fiets als hulpmiddel inzet bij aanhoudingen.”

Rood

Gemotoriseerde politievoertuigen zijn uitgerust met zwaailicht en sirene en krijgen op weg naar spoedeisende calamiteiten ruim baan. Dat geldt niet voor de biker. Heijstee: “Heel belangrijk is het dat je leert anticiperen in het verkeer. Je kunt wel heel hard door rood fietsen op een kruising, maar dat moet wel verantwoord zijn, want je bent niet alleen voor jezelf, maar ook voor het andere verkeer verantwoordelijk. En alleen als je zelf heel blijft kun je de taken uitvoeren, zoals toezichthouden in de dorpskernen, preventie en toezicht op auto- en woninginbraak, aanpak van overlast, controleren in gebieden waar vernielende jeugd zich bevindt, of het aanspreken van fietsende jeugd die gevaarlijk verkeersgedrag vertoont. Maar ook het begeleiden van grote evenementen, zoals het bloemencorso en de najaarsfeesten.”

Heijstee eindigt met een tip: “Spreek ons altijd aan als je iets hebt en je ons ziet. Negen van de tien keer stoppen we ook, tenzij we juist op dat moment op weg zijn naar een dringende situatie.”

Voor meer informatie: www.politie.nl.