“Ze doen maar wat met de Agnesbewoners”

Verhuizing ultrasenioren weer met maanden uitgesteld

VOORHOUT – Opnieuw worden gemaakte afspraken richting de ultraseniore Agnesbewoners niet nagekomen. In november 2009 nog kondigden ActiVite, Stek en de gemeente Teylingen met trots aan dat de bewoners in april van dit jaar toch terug kunnen naar het centrum van het dorp. Maandag 8 februari kregen de bewoners van de Ravellaan echter te horen dat de verhuizing met minimaal enkele maanden wordt uitgesteld, zo informeerde een aanwezige. En die verhuizing zou ook nog wel eens over de zomerperiode heen getrokken kunnen worden. De vraag na het zes jaar aan een lijntje houden van 80- en 90-plussers is hoe lang er nog gesold mag worden met deze ouderen die Voorhout hebben helpen groot te maken.

Door Joep Derksen

Nog afgelopen november ondertekenden wethouder Leo van der Zon, Lita Berkhout, bestuursvoorzitter van ActiVite en Hans Al van Stek een principeovereenkomst om de Agnesbewoners uiterlijk in april 2010 naar hun toegezegde onderkomen in het centrum van Voorhout te krijgen. De drie partijen spraken af om een bedrag tot 1,2 miljoen euro te investeren om de benodigde zorgvoorzieningen voor de bewoners alsnog aan te leggen.

De bewoners aan de Ravellaan werden echter samen met hun familieleden en de mantelzorgers afgelopen maandag zeer onaangenaam verrast. Manon Bold van ActiVite kwam met de mededeling dat de bewoners met een lichte zorgvraag niet in april mogen verhuizen naar de nieuwe Agnes. De aanwezigen waren zwaar geschokt door dit bericht. Diane Brussee, dochter van een van de bewoners, is furieus: “Vorig jaar zat Andries Paats (lid van de raad van bestuur van ActiVite – red.) met een uitgestreken gezicht te beweren dat de bewoners in april konden verhuizen. Vanmiddag kregen we te horen dat het streven was om de mensen in juni naar het centrum van Voorhout te laten gaan. Het is schandalig, want ze geven ook nu niet aan wanneer de werkelijke verhuisdatum is. Het zou ook nog na de grote vakantie kunnen worden.”

Heel boos

Over de gevoelens die heersten bij de bewoners na het bericht informeert Brussee: “Ik zat daar en werd op dat moment heel boos. Paats liet zich bij deze bijeenkomst niet zien, net zo min als Lita Berkhout. Bij de aanwezigen was sprake van grote verslagenheid. Mevrouw Van der Geert (96) liet weten: ‘Ik mag hopen dat ik het haal, want ik kan niet in maanden denken.’ Er vloeiden ook dikke tranen.” Furieus: “Als reden van uitstel werd genoemd dat de kamers in het hoofdgebouw nog moesten worden aangepast. Maar ik hoorde onlangs via een andere weg dat de vergunningen voor de zusterpost nog niet eens aangevraagd zijn. Het is gewoon laksigheid. Na al die maanden gesteggel willen ze het nog niet eens goed maken met de bewoners.”

Maandagavond 8 februari zitten de 80+ bewoners mevrouw Van Roon en de heren Berkhout en Lübbert in de eetzaal van de tijdelijke bebouwing aan de Boekenburglaan van elkaars gezelschap te genieten. Zij hadden nog niets gehoord van de jongste ontwikkelingen, maar Berkhout heeft al een vermoeden van wat komen gaat. “Woensdag 10 februari is er een bijeenkomst waar ze ons gaan informeren. De verhuizing zal wel uitgesteld worden.”

Rolstoel

Van Roon (89) verzucht: “Al jaren doen ze maar wat en zeggen ze maar wat. Ik heb het tapijt en de gordijnen mogen uitzoeken vorig jaar en vervolgens vertelden ze me dat ik niet meer mocht verhuizen. Nadat de kranten erover schreven konden we opeens wel weer naar het centrum. Ik wil zo graag naar de nieuwe Agnes. Sinds vorig jaar zit ik in een rolstoel en ik kom nu nergens meer. Het ouder worden kan van mij gestolen worden; je hebt iedereen nodig.”

Lübbert en Berkhout zijn het met elkaar eens: “Het lijkt wel of de gemeente geen vinger in de pap heeft. We werden indertijd met hoge spoed weggedouwd uit de oude Agnes en wat krijgen we ervoor terug? Laatst waren we bij de nieuwbouw: die appartementen hebben heel kleine raampjes. Er zit nog geen vensterbankje voor om een plantje neer te zetten. Ze hebben het wel eens over bejaarden die achter de geraniums zitten. Ik zou willen dat ik dat ooit nog kan doen!”