“Ik waardeer het leven”

RIJNSBURG – “Begrafenissen zijn niet mooier, maar wel dankbaarder dan trouwerijen. Ik neem mijn werk dan ook regelmatig mee naar huis. Bijvoorbeeld als een of meerdere kinderen begraven worden en dan zie je een roze en blauw kistje naar buiten gedragen worden. De ouders lopen er diep bedroefd achter en de kinderen uit de klassen volgen hen; dan houd ik het niet droog.”

Hij vervolgt: “En als die ouders dan, in hun diepste verdriet, naar me toe komen en zeggen dat ze het zo waarderen dat hun kinderen als prinsje en prinsesje begraven worden, dan besef ik dat ik met mijn beroep alle geluk van de wereld heb. Mijn werk is mijn leven en je moet helemaal gek van dit vak zijn, anders houd je het niet vol. Iedere dag ben ik weer blij dat ik er nog ben; ik waardeer het leven. Ik breng meer mensen onder de 60 weg, dan erboven. Wanneer je heel jonge mensen ziet sterven door de stress of door kanker, dan word je er bang van. Zo was er in Tilburg een vrouw van 31, die door haar man en kindje van 3 jaar werd weggebracht. Achter de koets liepen 1.000 mensen en er waren 300 bloemstukken; dan gaat er echt wat in je om als je dat mag meemaken.”