Torentjesachterkameroverleg

Column: De waan(zin) van de week

De gemeenteraadsverkiezingen liggen achter de rug en de kiezer, die één dag keizer was, heeft gesproken. Nou ja, net iets meer dan de helft van de stemgerechtigden nam de moeite om de gang naar het stembureau te maken. De mensen die wel op kwamen dagen, oordeelden vernietigend tegenover de regeringspartijen en de linkerflank, met uitzondering van de voormalige communisten (GroenLinks) en de ChristenUnie.

Agnes Kant trok de conclusie dat zij niet de vrouw is, die de SP terug moet leiden naar een hoger platform. Haar ondergang is de televisie geweest: inhoudelijk is ze zeer sterk en ze kan ook haar argumenten naar voren brengen. Maar als je iedere keer in beeld staat met een zuurpruimerig gezicht, dan gaat dat tegen je werken. En gemaakt lachen (op advies van haar spindokters) werkt helemaal avelinks.

De grootste verliezer van woensdag 3 maart, Jan Peter Balkenende, werd vrijwel onmiddellijk na de verkiezingsdag door de politieke kliek om hem heen uitgeroepen tot dé leider die het CDA voor de landelijke verkiezingen van 9 juni als grootste partij moet behouden. Zelf weigert hij – als altijd – op te stappen. Heel funest was dan ook het torentjesachterkameroverleg dat maandag 8 maart urenlang duurde. Na die lange vergadertijd kwam de witte rook naar buiten: “Natuurlijk staan we vierkant achter Jan Peter Balkenende.” Inderdaad; met zulke politieke vrienden heb je geen vijanden nodig. Om een Oudromeinse uitspraak naar voren te halen: “Ook gij, Brutus?!”

Nederland mag geen minimuminkomen als eis vaststellen bij het beoordelen of gezinshereniging mag worden toegestaan. Het Europese Hof van Justitie oordeelde dat voortaan per individu moet worden gekeken of het inkomen van de aanvrager voldoende is om zijn of haar partner naar Nederland te laten komen. Ik kan mij in dit geval bogen op enige kennis: mijn vrouw is in 2000 naar Nederland gekomen; ze heeft op eigen kracht binnen drie maanden een baan gevonden en nooit gebruik gemaakt van sociale voorzieningen. Zo zou het toch gewoon moeten zijn?

De afgelopen week zijn onder meer overleden:

Michael Foot (96): Engels politicus
John Strohmeyer (85): Amerikaans journalist
Vladislav Ardzinba (64): President van Abchazië
Frans De Blaes (100): Belgisch sportman
Cho Gyeong-chul (80): Koreaans astronoom
Bernard Kates (87): Amerikaans acteur
Guy Lapébie (93): Frans wielerkampioen

Het woord van de week: Gemeenteraadsverziekingen.