Werkverhalen

NOORDWIJK – Wanneer je ruim veertig jaar in het leven bent, is het eenvoudig te putten uit een breed scala aan verhalen. Zo heeft Christine Wassenaar 15 jaar lang als informatrice bij Luchthaveninlichtingen op Schiphol gewerkt. Op die werkplek ontmoette zij de meest uiteenlopende personages en kwam voor veel uitdagende problematieken te staan.

Ze herinnert zich: “Zo waren er twee families die gezamenlijk waren aangekomen met het vliegtuig. Ze huurden twee auto’s en reden sante pede weg naar Rotterdam. De inzittenden van beide auto’s dachten dat de andere familieleden een van de kinderen bij hen had. Dat bleek niet zo te zijn, dus aangekomen in Rotterdam konden ze weer terugrijden naar Schiphol om het jongetje op te halen.”

Een ander geval die op de weg van Wassenaar kwam, waren twee broers die door hun vader naar Schiphol gebracht waren. “Ze werden bij de luchthaven afgezet, waarna de vader weer huiswaarts reed. Echter, wel met een van de koffers die de jongens op hun reis nodig hadden. In die tijd was de mobiele telefoon nog niet ingeburgerd en die vader had ‘m dus ook niet. De jongens vroegen mij om hulp. Je moet in dat vak heel vindingrijk zijn, dus heb ik de Rijkspolitie ingeschakeld: die mensen hebben met een Porsche de vader onderweg onderschept bij Utrecht. De vader kon vervolgens weer terugrijden naar Schiphol, waar de jongens de koffer nog net op tijd in ontvangst konden nemen.”

Met veel plezier denkt Wassenaar terug aan een Bekende Nederlander (BNer). Het was op een dag dat heel Schiphol in de mist verscholen lag en alle vluchten waren gecancelled. De zanger wilde echter per sé naar Engeland en hij maakte hierover veel stennis. “Maar mevrouw, weet u dan niet wie ik ben?!” riep hij op hoge toon en verbolgen. Wassenaar en haar collega hadden medelijden met hem en zeiden tegen elkaar: “Ach gut, die meneer weet niet meer wie hij is.”