‘Bouwen voor de ellende van de toekomst’

VOORHOUT – ‘Bouwen we met het plan Hooghkamer voor onze eigen inwoners?’ ‘Nee; dat hebben we nooit gedaan!’ Deze meningsuitwisseling tijdens de stamtafel van zaterdag 4 december gaf aan dat de regionale woongedachte ver te zoeken was. Onlangs maakte de gemeente de bouwplannen bekend voor de toekomstige wijk Hooghkamer, waar 800 woningen moeten verschijnen. Het enthousiasme was ver te zoeken: ‘Die goedkope woningen worden de krottenhuizen van de Bollenstreek.’

Ondanks de vers gevallen sneeuw en het feit dat deze stamtafel op Sinterklaaszaterdag werd gehouden, was de opkomst nog redelijk goed. Als vanouds schoot de discussie over en weer en de kop van Jut was dit keer het Plan Hooghkamer, dat enkele weken ter inzage lag. De stamtafelaars hadden een goed geheugen: ‘Hooghkamer zou een groene wijk worden. De politiek verzekerde enkele jaren geleden dat geen spa de grond in zou gaan, voordat de infrastructuur gerealiseerd zou worden. Nu zijn we vier jaar verder en weten we dat het plan vol staat met hoogbouw en dat de infrastructuur niet is geregeld.’

Een ander oordeelde: ‘Het plan Hooghkamer zit klem tussen geld en ruimte: er is een duidelijk gebrek aan beide en daarom moeten noodoplossingen gevonden worden. Gekozen is voor een hoge bebouwingsdichtheid, met veel sociale woningbouw dat de lucht in gaat, welstandsbouw en een “park met krachtige bouwvolumes”. Dat betekent dat op die locatie appartementengebouwen van negen verdiepingen hoog komen.’ Het eerste slachtoffer van deze nieuwbouw is ook al bekend; de kleine modderkruiper, een bedreigde diersoort. Als die modderkruiper wil blijven voortbestaan, zal die een onderkomen in Frankrijk moeten zoeken, waar enkele van zijn soortgenoten nog wel een toekomst hebben.

De stamtafelaars hoorden het hoofdschuddend aan. ‘Bouwen we niet voor de ellende van de toekomst?’ wilde er een weten. Met al die goedkope woningen komen hier de krottenhuizen van de Bollenstreek te staan en we krijgen een woonomgeving die al onaantrekkelijk is op het moment dat de flats er staan.’ Een medestamtafelaar vulde aan: ‘Nu al begint de ontvolking zich uit te breiden en over een aantal jaren zijn veel huizen niet meer nodig. We bouwen voor veel geld iets, wat we in de toekomst niet nodig hebben.’

Het plan Hooghkamer zou een ‘dorpse uitstraling’ hebben. Wat dat begrip betekent, was volgens de aanwezigen ook duidelijk: ‘Heel veel huizen op één hectare! De overheidsinstellingen hebben nooit in de gaten dat ze door de tijd worden ingehaald. Met 800 woningen, krijg je er 1.200 auto’s bij. De infrastructuur is hoogstnodig, maar blijft ook bij dit plan weer achter. En waarom kan er geen mooi ruim plein komen? Een dorp als Voorhout lag altijd aan de achterste tiet waar het om de ruimtelijke ontwikkeling gaat en we kunnen het nooit meer inhalen.’