Hoe is het toch met Paul Luiken

NOORDWIJK – Twintig jaar lang maakte hij furore als barman – en dj – van De Stip. Hij had zijn eigen muziekwinkel in Sassenheim, maar keerde na twee jaar toch terug naar zijn oude werkgever. Uiteindelijk gingen de vaak tienurige werknachten hem niet in de koude kleren zitten. De Stip werd verkocht en het werd tijd voor een nieuwe uitdaging. We hebben al een tijd niets meer vernomen van de man die het boegbeeld van de stip was. Het is dus de hoogste tijd om ons af te vragen: Hoe is het toch met Paul Luiken?

De nu 45-jarige groeide op in Lisse, maar op z’n 18de verhuisde hij al naar Noordwijkerhout. ‘Ik had op m’n vijftiende al een vaste baan op de groente- en fruitafdeling in een supermarkt en ik wilde zelfstandig zijn. Mijn passie lag bij de horeca; als ventje van 11 stond ik al bier te tappen bij Sportclub Lisse; dat vond ik ontzettend leuk. Ik had geen zin in school, maar nu heb ik spijt dat ik niet doorgeleerd heb.’

Hij werd voor zijn eerste echte horecabaan als barkeeper aangesteld in café De Koets en maakte enkele jaren later de overstap naar De Stip. Daar maakte hij furore en was hij een van de populairste barmannen van De Grent. ‘Net als in de film Koyote Ugly gaat het erom dat je het publiek enthousiast maakte. Ik vermaakte de mensen door met hen te praten en had altijd een aansteker bij me om een vuurtje te geven. Ook al rookte ik zelf niet.’ Het entertainen van de gasten ging echter verder dan alleen een praatje en een plaatje. ‘Achter de bar studeerde ik samen met de meiden van het personeel een dansje in, die we dan voor het publiek uitvoerden.’

Luiken maakte in 1994 een uitstapje in zijn carrière als eigenaar van een muziekwinkel in Sassenheim. Tegelijkertijd zette hij als dj De Stip in de weekenden op stelten. Dit duurde twee jaar, tot de cd-brander werd ingevoerd. Door het massaal illegaal downloaden van dj’s, horeca en jeugd, moest hij de deuren in 1996 sluiten. Luiken vroeg en kreeg zijn oude baan als barman terug.

Als barman kreeg Luiken veel aandacht van de vrouwen. Wat deed dat met hem? ‘Ik voelde me toen wel gevleid, maar kwam er ook achter dat het oppervlakkige aandacht was. Toen ik gedwongen moest stoppen met werken bij De Stip, vallen veel mensen om je heen weg, waar je nooit meer iets van hoort.’ In maart 2009 besloot de nieuwe eigenaar van De Stip dat hij met nieuw personeel en een nieuwe filosofie verder wilde. Het betekende het einde van zijn werkzame nachtleven, maar hierdoor kreeg hij wel tijd om naar feestjes van vrienden te gaan en tot meer diepzinnige gesprekken te komen.

Momenteel werkt Luiken, nadat hij tussen twee banen in zat, als servicemedewerker bij het opknappen van kantoorpanden. Wanneer een bedrijf de huur opzegt, wordt Luiken en enkele anderen ingezet om het kantoor weer op te knappen met reparatie- en schilderwerk en het vervangen van de vloerbedekking. Het werk bevalt hem goed, maar omdat hij een 0-urencontract heeft, is hij op zoek naar meer vastigheid. ‘Nu heb ik spijt dat ik niet heb doorgeleerd. Tot nu toe kreeg ik altijd een baan aangeboden, maar nu merk ik dat ik zonder diploma een achterstand heb bij het solliciteren.’ Hij gebruikt het artikel voor een oproep: ‘Ik ben organisatorisch en communicatief heel goed en kan zowel zelfstandig als in een team werken. Mail me gerust op: paulluiken@msn.com.’