Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

15 februari 2012

‘Gemeente moet kiezen of delen’

LISSE – ‘De gemeente moet meer helderheid geven over wat ze van de Stichting Welzijn Ouderen Lisse (SWOL) verwacht en wat we kunnen beteken.’ Deze kritiek uitte Astrid Verkerk, directeur van de SWOL tijdens de vergadering van de Seniorenraad op maandag 6 februari.

Ze liet weten: ‘De SWOL gaat zich toespitsen op de kerntaken voor kwetsbare ouderen. We hebben een jaarprogramma en begroting gemaakt. Daar is een stagnatie in gekomen bij het overleg met de gemeente. Wij als SWOL vonden dit de beste prestatie die we kunnen leveren voor onze ouderen. De gemeente zegt onder meer dat het afstoten van de Beukenhof zorgt voor een extra bezuiniging: die moet het SWOL ook doorberekenen. Ook was het niet duidelijk of onze kostprijs duurder was dan die van andere organisaties. We hebben een bureau hiervoor aangetrokken; die heeft gekeken of het klopt dat die kostprijs hoger is. Dat is niet zo; de kostprijs is het zelfde.’

Het is goed nieuws voor de SWOL, want hiermee wordt aangetoond dat deze organisatie geen exorbitante bedragen incalculeert. Problemen blijven er echter wel, aldus Verkerk: ‘Wij hebben een bepaald ambitieniveau neergelegd wat nodig is voor kwetsbare ouderen. Maar de gemeente zegt dat zij het geld daarvoor niet hebben en dat het minder moet. Nu moet duidelijk worden wat er minder kan. In de afgelopen drie jaar hebben we heel erg de lijn gevolgd die de gemeente heeft ingezet. Maar nu zegt de gemeente; zo willen wij het niet. De gemeente moet meer helderheid geven wat ze van ons verwachten en wat we kunnen betekenen.’

Ze geeft een voorbeeld: ‘Medewerkers van ons moeten omgeschoold worden om keukentafelgesprekken te kunnen voeren. Dat heeft uiteraard gevolgen voor de organisatie. Er is maar 1 zak geld te verdelen en je moet op een gegeven moment keuzes maken. Die keuzes hebben we op papier gezet, waarbij we aangeven hoeveel iedere vorm van dienstverlening precies kost. We laten de gemeente zeggen wat we wel en niet mogen doen. Of we krijgen hier geld voor, of we doen het niet meer. We hopen dat we voor 1 maart weten waar we als SWOL aan toe zijn. Het betekent in ieder geval een behoorlijke verandering binnen de organisatie.

Trudy van Oort, bestuurslid Stichting Paraplu, was bij de vergadering aanwezig en ze maakte zich zorgen: ‘De SWOL wordt zo uitgekleed: over drie jaar bestaan jullie niet meer, vrees ik. Je moet zeggen; dit is wat we moeten doen en de gemeente moet hiervoor betalen.’ Verkerk liet wel weten dat haar organisatie ‘on speaking terms’ is met wethouder Adri de Roon. ‘Hij zegt tegen ons: ‘Kunnen jullie aangeven dat jullie model wel kostendekkend is.’ Dan staat hij namelijk sterker richting de gemeenteraad.’

Kritiek op de gemeente werd desalniettemin geuit. Yvonne Baas, voorzitter van de Huurders Belangen Vereniging Bollenstreek (HBVB): ‘Lisse moet volgebouwd worden met kunstwerken; dat kost een vermogen. Hier en daar een mooi kunstwerk is prima, maar alleen als er geld over is. Mensen staan vier maanden op de wachtlijst te smachten naar hulp als ze onder de bijstandsnorm zitten.’