Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

24 februari 2012

Zelfredzaamheid voor mensen met een werkbeperking

LISSE – De gemeente moet de komende jaren flink in de buidel tasten voor nieuwe werkzaamheden die ze van de rijksoverheid toegeschoven krijgt. De uitvoering van de Wet werken naar vermogen, de Jeugdzorg en de AWBZ dagbesteding en dagbegeleiding moet voortaan door de gemeente zelf uitgevoerd worden. Dit betekent dat de totale uitgaven van Lisse tot wel 40% kunnen stijgen. Wethouder Adri de Roon (D66) en ambtenaar Gitta Smit gaven woensdag 8 februari meer informatie tijdens de vergadering voor de commissie Maatschappij en Financien.

Uitgangspunt bij deze wetten is dat de inwoners meer op eigen kracht, dus zonder overheidsondersteuning, moeten doen. Zelfredzaamheid is het toverwoord en de ondersteuning beperkt zich zoveel mogelijk tot de zeer kwetsbare inwoners. Het huidige systeem van hulp, zorg en dienstverlening gaat op de schop. Smit: ‘Een van de decentralisaties is de Wet werken naar vermogen. De wetten WWB, Wsw en Wajong worden samengevoegd. Als iemand niet-duurzaam en niet-volledig arbeidsongeschikt is, gaat die van de Wwnv naar regulier werk. Alleen beschut werk valt nog onder de wsw. De instroom moet verminderen; voor iedere drie wsw-ers die vertrekken, mag er maar een instromen. Op het geheel wordt een stevige bezuiniging doorgevoerd.’ Van het Wwnv-budget in 2013 blijft twee jaar later nog maar 1/3de over.

In Lisse zijn er 145 mensen die in aanmerking koen voor de WWB, 137 Wajongers en zijn 72 arbeidsjaren toebedeeld aan de wsw. De Roon liet weten dat de acht MareGroepgemeenten zich willen richten op werkgevers om deze mensen te helpen aan een regulieren baan. Hiervoor wordt het ‘Doelgroepenbeleid’ ingevoerd. ‘De werkgever krijgt voor emand die voor 100% minimumloon betaalt wordt, maar voor 60% productief is, van de gemeente 40% van het salaris terug.’ Ook zal de gemeente zelf een aantal van deze mensen in dienst nemen. De Roon: ‘Als wij een groot beroep doen op werkgevers om banen beschikbaar te stellen, dan kunnen wij als gemeente niet achterblijven.’

Om meer kosten te besparen wordt overwogen om de Sociale Dienst en de Sociale Werkplaats (SW) te fuseren, bijvoorbeeld waar het gaat om de uitvoering van het groenbeheer. Dit heeft gevolgen voor met name de nieuwe medewerkers. De Roon: ‘Van de werknemers van de oude SW-bedrijven worden de rechten gerespecteerd. Nog een flink aantal jaren behouden die medewerkers hun oude rechten. De nieuwe medewerkers krijgen het een stuk minder gunstig: ze krijgen heel weinig verdiencapaciteit, maar een vorm van beschut werken moet worden geboden.’

Ook overwegen de gemeenten om nieuwe organisaties op te zetten, die gebruik maken van de diensten van de mensen met een werkuitdaging. Deze ‘Public Private Partnerships’ gaan dan wel rechtstreeks concurreren met andere bedrijven in de markt. Daarnaast worden aan bedrijven die in aanmerking willen komen voor gemeentelijke opdrachten aanvullende voorwaarden gesteld. De wethouder: ‘Dan moeten ze de opdracht uitvoeren met een aantal mensen uit de doelgroep. Als dat niet kan, moet het bedrijf een bedrag storten in een bepaalde pot.’ Gemeentelijke samenwerking bij dit soort initiatieven is een absolute noodzaak, zo stelt de wethouder: ‘Deze decentralisaties zijn voor een gemeente als Lisse onmogelijk om alleen uit te voeren.’