‘Ik volg altijd mijn gevoel’

Wie is toch het raadslid Carla Versteege – Wowijs?

NOORDWIJK - Ze is een geboren Sassemer, maar werd op haar tiende ‘gepromoveerd’ tot Binder. Als dochter van een kastelein hielp ze haar ouders vele uren in hun café Het Vuurschip. Hierdoor werd ze al jong zelfstandig. Tegenwoordig zit ze als 56-jarige in de bloei van haar leven; ze kan die dingen doen die ze echt wil en geniet van haar familie. Dit jaar viert ze het feit dat ze al vijftien jaar actief is in de lokale politiek, dus is de vraag gerechtvaardigd: Wie is toch het raadslid Carla Versteege – Wowijs (Puur Noordwijk)?

‘Doordat ik vaak meehielp in de zaak, deed ik ook veel mensenkennis op. De eerste indruk van iemand is belangrijk, maar zegt niet alles over die persoon’, begint Versteege het gesprek. Bij haar man Gerard was het liefde op het eerste gezicht en op haar 19de trouwde ze. ‘Je komt elkaar tegen en het klikte meteen. Het gevoel was goed en ik volg altijd mijn gevoel. Er kwam een zomerhuisje vrij, dus we besloten te trouwen. Ongehuwd samenwonen deed je nou eenmaal niet in die tijd.’

In de jaren dat haar dochter opgroeide was Versteege huisvrouw; ze genoot er intens van. ‘Ik vond het heerlijk als Linda uit school kwam en haar verhalen bij me kwijt kon. Zij had wat te vertellen en ik was er voor haar.’ Stilzitten deed Versteege in die jaren zeker niet; ze volgde cursussen en zette de stichting Bewonersbelang Boerenburg-West op. Hierdoor kwam ze in aanraking met de politiek en voor ze het wist, was ze commissielid voor de partij Verenigd Noordwijk.

‘Als ik op mijn leven terugkijk, wil ik niet zeggen; “Had ik maar…”. Vele avonden per week stortte Versteege zich op het commissiewerk: ‘Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Het is fijn om met mensen in contact te komen en mee te doen aan het beslissingsproces om het prachtige Noordwijk een mooi dorp te laten blijven.’ In 2006 had ze na een rumoerige tijd echter even genoeg van de politiek. Tot ze in 2010 met voorkeurstemmen weer terugkeerde, wierp Versteege zich op haar grote passie: fotografie.

‘Ik kocht mijn eerste spiegelreflexcamera in 2007 en vind het heerlijk om foto’s te maken van het strand, de duinen en polders. Achter de camera voel ik me ontspannen; je kijkt door de lens en denkt nergens aan. En op het moment dat je ‘geklikt’ hebt, hoop je dat de foto goed gelukt is. En als dat zo is, geeft het steeds weer een kick!’ En Versteege heeft talent, want al vijf van haar foto’s hebben op een billboard aan Times Square (New York) gehangen. Ook ontving ze vorige week een prijs voor beste kerstfoto. ‘Als ik jonger zou zijn en een beroep moest kiezen, zou dat absoluut fotograaf zijn. Je gaat dingen anders bekijken: een kerk is niet meer zomaar een kerk. In het juiste licht wordt diezelfde kerk tien keer zo mooi.’

In 2008 werd Versteege benoemd tot Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand en mocht ze huwelijken voltrekken. De sollicitatie was behoorlijk zenuwslopend: ‘Ik moest een nephuwelijk afsluiten tussen de bode en iemand van de balie. Op basis van een paar regels informatie moest ik een huwelijksrede opstellen.’ Het leven is Versteege gunstig gezind geweest, mede dankzij haar eigen opvattingen: ‘Als ik iets wil, dan ga ik er voor. Een groot deel van hoe de dingen in het leven lopen, heb je zelf in de hand.’