Wie is toch Marjolijn van der Jagt, raadslid in Noordwijk?
Na de Hogeschool voor Toerisme en Recreatie werkte Van der Jagt bij ondermeer de Stichting Recreatie en VVV in Den Haag. Lokale bekendheid verwierf ze in 1988 als directeur van de Stichting Promotie Noordwijk, vervolgens de VVV Noordwijk en sinds 1991 heeft ze haar eigen bedrijf. Ook heeft ze zich al decennia ingezet voor ondermeer het North Sea Jazz Festival, SEIN en Uit-Plus. Ze zette in het hele land grote evenementen op waar veel VIP’s op af kwamen. ‘Ik leefde in drie dagdelen: ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds.’ Haar lichaam liet echter op een kwade dag onverbiddelijk weten dat dit levensritme niet langer zo door kon gaan.
‘Het was een geweldige tegenslag; ik lag ineens apatisch op de bank. Ik was heel boos op mijn lichaam; voor mij werd leven overleven. Het duurde een paar maanden voor ik erachter kwam, dat het leven het ook waard is om ervoor te strijden. Mijn hond was een stuk redding; met hem ging ik veel naar het strand en dat pepte me enorm op. Ook heb ik die periode geleerd wat vriendschap is. Op een gegeven moment had ik 65 boeketten in huis staan.’
In 2006 stapte ze uit de politiek en zette zich onder meer in voor ‘Samenloop voor Hoop’. Hierdoor leerde ze haar huidige partner Hans kennen. Dat zorgde voor een gedeeltelijke omslag in haar denken. ‘Na zeven jaar stopte ik als voorzitter van SEIN en ook mijn activiteiten voor Uit-Plus heb ik stilgelegd. Ik was drukker voor ouderen die ik niet kende, dan dat ik mijn eigen ouders zag. Het was tijd om een paar dingen af te stoten, zonder dat daar andere activiteiten voor in de plaats kwamen.’ Maar omdat ze enorm maatschappelijk betrokken is, en graag wil dat meer vrouwelijke ondernemers iets in de politiek gaan doen, werd ze in 2010 toch weer raadslid.
De koninklijk onderscheiden Van der Jagt kan weer echt genieten: ‘Ik ontspan me helemaal als ik een paar uur in de sauna zit. De zondag houd ik zoveel mogelijk vrij en drie keer per jaar ga ik naar Bretagne of Toscane. Als ik langs de Bretonse stranden loop, zoek ik vaak schelpen. Soms grote schelpen, of anders alleen maar hoorntjes of roze gekleurde. Als ze maar niet kapot zijn.’ Ze lacht: ‘Eigenaardig hè? Maar ik vind het heerlijk om langs het strand te lopen en toch iets te doen. Bovendien houd ik zo herinneringen aan mijn vakantie.’
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home