Gek op vrijwilligerswerk

‘Pluk de dag’

NOORDWIJK – De raderen van de samenleving zouden knarsend tot stilstand komen als alle vrijwilligers zouden besluiten om te stoppen met hun activiteiten. Je ziet en hoort ze zelden; de mannen en vrouwen die ervoor zorgen dat hun club, vereniging of stichting soepel draait. In deze serie wordt iedere week een andere vrijwilliger uitgelicht, die vertelt over ‘haar’ organisatie. Deze week: Paula van der Zwet, vrijwilligster bij voetbalvereniging SJC en voorheen carnavalsvereniging De Noortukkers.

Als 15-jarig Amsterdams meisje viel ze tijdens haar vakantie in Noordwijk voor de charmes van haar latere man. Na het trouwen verhuisde ze naar deze badplaats en inmiddels woont ze hier al meer dan de helft van haar leven. Toch zal Amsterdam nooit haar genen verlaten; in de woonkamer hangt een levensgrote foto van een Amsterdams stilleven. Aan de andere zijde zijn de woorden ‘Carpe diem’ (Pluk de dag) bevestigd. ‘Dat is wel mijn levenmotto; je weet nooit wat morgen brengt en wanneer je vandaag gelukkig bent, moet je daarvan genieten. Mijn zoon belandde dit jaar in het ziekenhuis en bij mijn man is leukemie vastgesteld. Samen gaan we de strijd aan en we willen ervoor zorgen dat hij bij de 50% zit die deze ziekte overleeft.’

Nadat haar dochter dansmarieke werd bij de Noortukkers, ging ze naar ieder optreden kijken. Een jaartje later werd Van der Zwet gevraagd of ze ‘even’ wilde helpen als secretaris. Ze lacht: ‘Uiteindelijk heb ik dat acht jaar gedaan en het was een heel leuke tijd. Het hoogtepunt was, toen mijn zoon jeugdprins werd. Maar het laatste jaar ging het werk op de automatische piloot en na afloop van de viering van het 44-jarig bestaan heb ik mijn functie neergelegd.’

Met veel plezier is Van der Zwet nog altijd actief als vrijwilligster bij de SJC. ‘Mijn man John voetbalde al jaren bij de SJC en zat ook in het jeugdbestuur. Ik werd gevraagd als omroeper bij het 4 tegen 4 toernooi en dat doe ik het komende jaar voor de vijfde keer.’ Naast het (mede-)organiseren van de Engelandreizen voor de (jongens)jeugd, staat ze ook achter de bar bij de maandelijkse klaverjasavonden. In de afgelopen maanden ging het thuisfront door een heftige periode, maar met steun van haar man bleef Van der Zwet iedere donderdagavonden bardiensten draaien bij de selectietrainingen. ‘Daar is het altijd onwijs gezellig en door die pure ontspanning kan ik even de zorgen van de dag vergeten.’

Ze geniet intens van het vrijwilligerswerk: ‘Veel mensen weten heel goed te vertellen hoe het moet, maar zelf doen ze niets. Vrijwilligers zetten zich vaak op meerdere vlakken in. Je doet het voor een ander, maar zelf houd je er ook een heel goed gevoel aan over.’