Column: Oegstgeestse Ongein

Solidariteit wanneer het uitkomt

OEGSTGEEST – De nieuwe coalitiepartners PrO, LO en VVD presenteerden zich zaterdag 22 december eensgezind. De fractievoorzitters Tim van Tongeren (PrO), Michiel Teeuwen (VVD) en gemeenteraadslid Paula van Teylingen (LO) weigerden kritiek te uiten op het oude college. Ook is het volgens hen niet noodzakelijk dat het nieuwe college het goede voorbeeld geeft met betrekking tot het motto ‘samen de schouders eronder’.

Wat de partijen betreft, hoeven de nieuwe wethouders geen vrijwillige korting op hun wethouderssalaris toe te staan. Sterker nog: Wendelien Tonjann gaat er 20% op vooruit aan inkomen. Tot december 2012 ontving ze namelijk maar 80% van het toegestane wethoudersinkomen, als onderdeel van oude coalitieonderhandelingen uit 2010. De komende jaren zal een zwaar beroep worden gedaan op de inwoners: de gemeente zal ongetwijfeld de lasten en belastingen verder verhogen en zo een nog zwaardere druk leggen op de uitgavenkant van de hardwerkende Oegstgeestenaren.

Zou het dan niet beter zijn als de nieuwe wethouders een positief signaal afgeven door zelf ook met slechts 80% van hun wettelijk toegestane salaris genoegen te nemen? De drie partijen vinden van niet, zo stelde Van Tongeren: ‘Iedereen heeft recht op zijn eigen inkomen. Daar komen wij niet aan.’ Ook Van Teylingen en Teeuwen sloten zich hier volmondig bij aan. Solidariteit zal dus de komende anderhalf jaar maar van één kant komen.

Het nieuwe college moet nadrukkelijk uitzoeken of Oegstgeest nog wel zelfstandig kan blijven voortbestaan. De wens van het kabinet Rutte II om alleen nog maar gemeenten van meer dan 100.000 inwoners te hebben, wordt hiervoor als schaamlap gebruikt. Op de vraag of de zelfstandigheid van Oegstgeest niet juist op het spel is gezet door de onkunde van het voormalige college danwel voormalige colleges ontkent Teeuwen dit hartgrondig. ‘Tegenover schulden van 50 miljoen euro tot 100 miljoen euro staan bezittingen als Rhijngeest en Poelgeest.’

En zo blijven de ‘powers to be’ hun hoofden in het zand steken. Ze erkennen niet dat de schulden almaar oplopen en de grondbezittingen in waarde alleen maar afnemen. Het nieuwe college krijgt een jaar de tijd om te concluderen of Oegstgeest het pad van intensieve gemeentelijke samenwerking moet ingaan of juist moet kiezen voor een fusie met een andere gemeente. Een commercieel bedrijf was met dezelfde perikelen (miljoenenschuld, interne verdeeldheid, incapabele aansturing van het ambtenarenapparaat) allang failliet geweest. Laat de gemeente Oegstgeest zich het geld besparen van een jaar lang onderzoek, al dan niet door externe bureau’s: Oegstgeest als zelfstandige gemeente is gedoemd te verdwijnen. Ook als het college zelf niet tot die conclusie durft te komen, zullen de hogere machten als de Provincie Zuid-Holland hier wel voor kiezen. En wie geen cent te makken heeft, heeft ook niets te vertellen.