Zwammers nemen Voorhout door de mangel

VOORHOUT – Alleen mensen van wie de namen tijdens het kuipzwammen van zaterdag 26 januari genoemd werden, doen er toe in het Bokkendorp. Maar veel mensen waren tegelijkertijd maar wat blij dat ze dit jaar niet genoemd werden door één van de vijf kuipzwammers. Wat in de moderne taal ‘stand up comedy’ heet, is in Voorhout al jaren het meest populaire onderdeel van het carnaval. Het enige minpunt was, dat er zo weinig zwammers waren; met vijf mannen (geen vrouw), een absoluut dieptepunt. Maar van de zwammers die wel meededen, stak Stephan Hoogink er met kop en schouders bovenuit. Bij zijn tweede deelname veroverde hij zowel de publieksprijs als de juryprijs.

Na het benoemen van Henk Vink tot ‘De Grote Bok’, het tweemaal zingen van het Voorhouts Volkslied en twee optredens van de Dansmariekes, beet zwammer John Voordouw, alias Glibbertje, het spits af. Hij roemde wethouder Leo van der Zon om zijn positie als ‘op een na invloedrijkste man van de Bollenstreek’ en vroeg waarnemend burgemeester Van Kampen om met de gemeente te TROUWEN: Teylingen Regeren Overeenkomstig Uw Waarden En Normen. Van Kampen accepteerde de bos bloemen met een lach. ‘Dat is dus een ja!’ Glibbertje vergeleek het nieuwe, blauwgekleurde, café Cheers met het smurfenhuis en wees de elf mannen aan die een geslachtsdeel van minder dan zes centimeter hebben; ‘Ze dragen allemaal een steek!’ Door bezuinigingen moest de bibliotheek verhuizen naar een voormalig Blokkerwinkeltje: ‘Het boek ‘Vijftig tinten grijs hebben ze daar niet: dat is veel te groot en te dik.’

Rene van der Horst introduceerde zich als Ko de Plukboswachter. Hij klopte zichzelf op de borst voor het afgelopen jaar realiseren van een zestal fruitbomen in het dorp. De naam van het nieuwe dorpscafé kon hem niet bekoren: ‘Waarom heet die tent nou Cheers? Dat gaat nergens over; hoe origineel kun je zijn?! Er zijn 64 kroegen in Nederland die Cheers heten: van Kerkdriel tot IJmuiden.’ Na de pauze applaudisseerde het publiek voor Stephan Hoogink die de walk of fame naar het podium maakte. Dat bleek echter zijn dubbelganger (tweelingbroer) te zijn. De echte kuipzwammer nam snel zijn plaats in de ton in, om te suggereren aan Jos Hoek dat hij zijn naam moet veranderen in Jos-T. ‘Dan kan Kleintje Pils voortaan de Jostieband heten.’ Hij nam het publiek mee op een denkbeeldige kroegentocht, waarbij hij menig eigenaar herkenbaar persifleerde. ‘Het leven is net als Lucille Werner; het kan raar lopen’. Hij stal de harten van het publiek door odes te brengen aan Ton Veenhof (voormalig mede-eigenaar van café Boerhaave). Driehonderd mensen zongen op de muziek van Ghostbusters: ‘Who you gonna call? Ton Veenhof!’

Jan Regeer deed voor de 18^de keer mee en is daarmee recorddeelnemer. Hij had een oplossing voor de crisis: ‘Help elkaar; koop Voorhoutse waar’. Op zijn Haagse wijze bekritiseerde hij de gemeentelijke plannen om afvalbakken te verwijderen, zodat het zwerfvuil tegengegaan kan worden. ‘Zet dan ook maar de deur van je huis open, dan neemt het aantal dieven af.’ Traditioneel moest ook zijn vrouw het ‘ontgelden’. ‘Er is een epidemie aan echtscheidingen, maar ik heb het ook erg. Ik ben door de crisis de helft van mijn kapitaal kwijt én ik heb mijn vrouw nog. Toch lopen we nog steeds hand in hand over straat. Anders duikt ze namelijk iedere winkel in.’

De winnaar van vorig jaar Bert Pilaszek vertelde verheugd dat hij opa was geworden. ‘Het kind lijkt precies op mij, maar de artsen zeggen dat dit ook nog wel goed komt.’ Het plotse vertrek van voormalig burgemeester Sander Schelberg kon hem niet bekoren: ‘Schelberg vond het zó jammer dat hij wegging. Ja ja, eerst solliciteren en dan op de dag van je benoeming weggaan naar Hengelo.’ Hij wees het publiek erop dat in het dorp maar liefst 13 zaken voor belegde broodjes waren en prees de nieuwe burgemeester Van Kampen: ‘Ze is zelfs al beschermvrouwe geworden. Van St. Hubertus is zij het enige lid zonder een lid.’ Op de kerstmarkt komt dit jaar geen levende kerststal meer, wist Pilaszek: ‘Het is in Voorhout onmogelijk om drie wijze mannen, een betrouwbare timmerman en een maagd te vinden.’ Na het tellen van de stemmen werd Stephan Hoogink door de jury unaniem aangewezen als winnaar en ook was hij de beste volgens het publiek. Een staande ovatie was zijn deel.