Niet achter de geraniums

LISSE – Het afscheid van fractievoorzitter Joke Vermeulen (CDA) is een verlies voor de politiek. Vriend en vijand zijn het er over eens, dat zij in de afgelopen acht jaren vaak een menselijk gezicht gaf aan de besproken onderwerpen. En dat ze af en toe emotioneel werd, heeft niemand haar ooit kwaad genomen. Zelfs won ze door haar gepassioneerde aanpak de persprijs ‘Politicus van het Jaar’. In een interview kijkt Vermeulen terug naar de politiek en de afgelopen jaren die een onuitwisbare indruk op haar leven hebben gesteld.

Vermeulen (70-plus) kijkt uit naar een rustige periode in haar leven, die ingaat zodra de uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen bekend zijn. Ze heeft intens genoten van de politiek, maar op een gegeven moment houdt het op. ‘Er zijn twee redenen waarom ik ermee stop’, informeert ze, ‘Aan de ene kant is het mijn leeftijd, maar bovenal wil ik meer tijd samen met mijn man doorbrengen.’

Ze heeft er zelf voor gezorgd dat ze niet meer terug kan komen. Waar andere afscheidnemende politici zich nog wel op de verkiezingslijst laten plaatsen om stemmen te trekken, maakt Vermeulen de bewuste keuze om dit niet te doen. ‘Als je op die lijst staat, wek je verwachtingen die je niet nakomt. Zo zit ik niet in elkaar. Als ik namelijk met voorkeurstemmen gekozen zou worden, dan kun je geen nee zeggen. Ik zou dan de verantwoordelijkheid nemen om die plaats in te nemen. Maar na acht jaar politiek is het genoeg.’

De politiek heeft haar de afgelopen twee raadsperiodes veel gebracht, zo vindt ze zelf. ‘Politiek heeft me geleerd dingen van een heel andere kant te bekijken. Maar dat wil niet zeggen, dat ik nooit meer over de politiek zal klagen!’ Vermeulen vervolgt: ‘Mijn vader zat vroeger al voor de KVP in de politiek, maar ik ben er bij toeval ingerold. Ik werd gevraagd om me kandidaat te stellen en ben vervolgens met voorkeurstemmen gekozen. Dankzij de politiek ben ik met veel mensen in contact gekomen, waarvan ik eerder nooit verwacht dat ik met hen op een goede manier zou kunnen optrekken. Ik vond het af en toe moeilijk en ik voelde mee heel erg verantwoordelijk, maar het was geweldig om te doen.’

Wat heeft Vermeulen de afgelopen jaren concreet bereikt? ‘Voor mij was één van de redenen om ja te zeggen tegen de politiek het invoeren van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Vanuit mijn pastorale achtergrond vond ik dat ik me daar best voor kon gaan inzetten. Dat is ook mijn sterkste kant geweest. Je kunt nooit een meetlat leggen aan wat je bereikt hebt maar ik heb mijn stem duidelijk laten horen bij alles wat met die WMO te maken had.’ Als voorbeelden somt ze op: ‘Voor de huishoudelijke zorg heb ik het college opgeroepen zuinig om te gaan met aanpassingen van woningen door hergebruik. Ook vroeg ik om de wachtlijst bij de schuldhulpverlening binnen te perken te houden. Daarnaast hebben als CDA aan de wieg gestaan van de huidige ISD-conferenties en het instellen van het gemeentelijk noodfonds. Maar ook mijn wens om in Lisse een Centrum van Jeugd en Gezin te hebben is in vervulling gegaan. Mijn grootste teleurstelling is nog steeds het feit dat Lisse geen Millenniumgemeente is geworden. Ik vond het voor een rijke gemeente als Lisse echt heel erg dat daar geen geld voor beschikbaar was.’

De bijna ex-politica gaat niet achter de geraniums zitten: ‘Ik wil de afscheidsdiensten blijven verzorgen en ook hoop ik dat ik samen met mijn man nog wat vaker naar ons zomerverblijf zal kunnen. Ik vind het namelijk heerlijk om buiten te zijn.’