‘We slechten de drempels en openen de deuren’

 

JOEP DERKSEN

 

LISSE – Het uit 1928 stammende kerkgebouw van de Samenwerkingsgemeente Lisse (vroeger de Christelijke Gereformeerde Kerk, en sinds 2001 samengegaan met de Nederlands Gereformeerde Kerk), ondergaat een ware metamorfose. Het zijn de kerkgangers zelf die de kosten van 182.000 euro dragen voor de aanpassingen aan de binnen- en buitenkant. Bovendien voeren negentig vrijwilligers allerlei werkzaamheden uit om de kosten zo laag mogelijk te houden. 

 

In deze tijd van ontkerkelijking is het bijna een klein wonder te noemen dat een kerkgebouw zo grondig onderhanden genomen wordt. Het geeft ook aan wat de passie is van de kerkgangers voor de plek waar zij gemoedsrust en vrede ervaren. Bert Mijnders is projectleider van de renovatie en Pim Faas is voorzitter van de Kerkenraad.

 

Onze kerk staat open voor iedereen.’ De kerk die gerenoveerd wordt, staat tussen de Veldhorststraat en de Berkhoutlaan. Om ideeën op te doen hebben de leden van de renovatiecommissie in 2012 allerlei kerken bezocht die al gerenoveerd waren. Mede hierdoor kwamen ze op het idee om de twee zijopgangen aan de Veldhorststraat te vervangen voor een middenopgang. Ook wordt de oude wenteltrap in het portaal vervangen door een veiliger houten trap. Wel komen er in verband met de brandveiligheid bredere vluchtdeuren en krijgt de kerk een keuken en invalidentoilet.

 

De historische gevel wordt eveneens aangepakt, waarbij gezorgd wordt, dat de privacy van de omwonenden niet aangetast wordt. Mijnders: ‘We zijn nu bezig en niets gaat zonder centen. 95% van de kerkgangers dragen zes jaar lang bij aan dit project. Een groot deel van de 182.000 euro had de kerk in de loop der jaren ook al gespaard met een onderhoudsvoorzieningenplan. 

 

Binnen is het een drukte  van belang. Medewerkers van de aannemer lopen samen met vrijwilligers af en aan. De nieuwe verwarming is grotendeels geplaatst en de kerk krijgt een compleet nieuwe kleur. Met enige trots vermeldt Mijnders: ‘We gebruiken een paar van dezelfde kleuren als in het vernieuwde Rijksmuseum.’

 

De vloer wordt plaatselijk met 25 centimeter verlaagd. Achterin de kerk is een aantal banken weggehaald en op deze plek komen comfortabele en kleurrijke stoelen, tafels en statafels, om elkaar te ontmoeten met bijv. een bakkie koffie. Maar de oude banken worden niet weggegooid: het hout wordt gebruikt om een grote garderobe en opslagkasten te maken. Zelfs de bekende tafel van de predikant wordt vervangen door het hout van de banken in een mooie, strakke avondmaalstafel. De kerkgangers kunnen tijdens de diensten genieten van kleurrijke zit- en rugkussens.

 

Over een jaar verwachten we de werkzaamheden af te ronden, zo verwacht hij. ‘Het is een megaklus met al die rolsteigers. Negentig klussers zetten zich in en tussen de werkzaamheden door maken we schoon, zodat de diensten kunnen plaatsvinden. Het gaat bijzonder voorspoedig op het ogenblik. Als lid van deze kerk doe ik dit met veel plezier. We slechten de drempels en openen deuren. Iedereen heten we welkom in onze kerk.’