‘Gelijke monniken, gelijke kappen’

Ondernemers willen dat paracommercie wordt aangepakt

Door Joep Derksen

STREEK – Wie een bar of restaurant wil openen, kan beter een sportvereniging beginnen  met een kantine er bij. Veel ondernemers worden stapelgek van de controlerende overheid, die als een havik kijkt of alle regeltjes wel opgevolgd worden. Dan gaat het niet alleen om zaken als de inrichting van de zaak of een nieuwe uitbouw, maar ook om de controles van minderjarige alcoholgebruikers en het maken van reclame voor je eigen bedrijf. Verenigingen plakken en hangen echter te pas en te onpas posters om het ene of andere evenement aan te kondigen. Ondertussen worden er op menig sportvereniging ware Bacchusfeesten gehouden, onder het mom van ‘een sportfeest’. De inkomsten die hier uit voortkomen worden onthouden aan de echte ondernemers.

In de regio mogen sportverenigingen alleen feesten en partijen organiseren, die ‘gekoppeld zijn’ aan een sportevenement. Dus als een voetbalclub een voetbaltoernooi organiseert, kunnen daarbij versnaperingen verkocht worden. Een rondje langs verschillende sportverenigingen toont echter aan, dat die regels behoorlijk opgerekt worden. Bollenstreek IntoBusiness heeft aan meerdere sportverenigingen gevraagd, of een bedrijfsfeest  gehouden kon worden op hun velden, in hun zalen of sporthallen. Dat was geen probleem, zolang er maar sportactiviteiten aan gekoppeld worden. Zoals een bedrijfstoernooitje voetbal, met na afloop een borreluurtje in de kantine of een barbeque bij de velden. De clubs stellen dan de benodigde materialen als ballen en kleine doeltjes beschikbaar. Grote gezelschappen worden zelfs van Schiphol gehaald, waarna ze bij de sportvereniging gefêteerd worden.

Doorn

Dit soort zaken zijn een doorn in het oog van Stephan Stokkermans, die namens de Koninklijke Horeca Nederland, afdeling Horeca laat weten: ‘We zijn een groot voorstander van actieve sportverenigingen en zijn ons ervan bewust, dat de kantine-inkomsten een waardevolle bijdrage kunnen zijn voor een gezonde exploitatie. Die activiteiten dienen gerelateerd te zijn aan verenigingsactiviteiten en daarmee is automatisch geen ruimte voor het vieren van bruiloften, verjaardagen en overige bijeenkomsten. Een drankje tot  een aantal uren na de training, wedstrijd of het vieren van een kampioenschap is prima, maar het blijft een sportvereniging. Alle andere activiteiten moeten gevierd worden in de plaatselijke horeca.’ Ook de lagere drankprijzen in de kantines ten opzichte van de reguliere horecaprijzen moeten aangepakt worden; ‘Zodra er sprake is van commerciële activiteiten, hanteren wij het principe “Gelijke monniken, gelijke kappen”.’

Scheefgroei

De paracommercie lijkt ook gebruik te maken van de gebrekkige controle waar het gaat om de scheefgroei aan reclameuitingen. In verschillende gemeenten hangen driehoeksborden, die officieel de enige voorwerpen zijn die gebruikt mogen worden als reclamezuil. Maar veel culturele, sport- en jongerenverenigingen hangen voorafgaand aan een evenement zonder problemen spandoeken in weilanden en langs doorgaande wegen voor een stukje extra reclame. Zelden of nooit worden die spandoeken verwijderd. Maar de winkelier die het waagt om zijn eigen driehoeksbordje met aanbiedingen twee meter voor de ingang van zijn zaak te zetten, kan rekenen op een bezoek van de bestuurlijke opsporingsambtenaar.

Ruim 90% van de deelnemers aan de Bollenstreek IntoBusiness poll was het oneens met de stelling: ‘Bedrijven en/of verenigingen moeten zelf kunnen bepalen waar en hoe zij reclameborden plaatsen. De vraag om handhaving is dus groot. Iedere gemeente heeft zijn eigen beleid waar het gaat om de handhaving van de reclamewildgroei. Burgemeester Anne-Lize van der Stoel van de gemeente Teylingen laat hierover weten: ‘Het beleidsuitgangspunt ‘eenduidige reclame-uiting’, geen losse vandalismegevoelige geplaatste borden, is behaald. Wij ontvangen geen klachten meer van inwoners over overlast van reclameborden. Voor het handhaven van illegaal ophangen/plaatsen van reclameborden is voor dit jaar 70 uur geraamd. Handhaving van reclameborden heeft in de handhavingsnota een gemiddelde prioriteit. Het betreft een bevoegdheid van de burgemeester en kan qua prioriteitstelling per gemeente verschillen. De boa’s nemen handhaving van reclameborden mee in hun reguliere toezichtronden.’

Over de tarieven van de driehoeksreclameborden langs de doorgaande wegen, laat de burgemeester weten: ‘Non-profitinstellingen betalen een lager tarief,  ook als zij tijdens hun activiteit eten en drinken verkopen. Daarmee verwerven zij inkomsten, waar commerciële bedrijven verdienen aan de verkoop van hun product. Appels en peren kun je nu eenmaal niet vergelijken. Het toezicht op de uitvoering van het handhavingsbeleid is aan de betreffende gemeenteraad. Iedere gemeente heeft een eigen contract met verschillende looptijden met een exploitant van reclameborden. Dit aspect vereenvoudigd de weg naar een eensluidend beleid niet.’

Veel ondernemers zijn het hartgrondig eens, dat er geen voorkeursbeleid moet plaatsvinden, zo blijkt ook uit de uitslag van de poll op: www.bollenstreekintobusiness.nu. Op de stelling: ‘Bedrijven en/of verenigingen moeten zelf kunnen bepalen waar en hoe zij reclameborden kunnen plaatsen, reageerden maar liefst 385 ondernemers. Ruim 93% was het hiermee oneens. Het laatste artikel over deze zaak is dus nog niet geschreven! Wilt u reageren op dit artikel, stuur dan een email naar: john@intobusiness.nu.