Voor wat hoort wat

JOEP DERKSEN

OEGSTGEEST – Verenigingen die actief zijn op het sportieve en culturele vlak krijgen vaak subsidie van de gemeente. Of het nu gaat om ‘harde cash’ of een bijdrage in de vorm van sportvelden, kleedkamers of andere voorzieningen. De komende jaren zal de gemeente echter vragen aan deze subsidie-ontvangers om een grotere bijdrage te leveren aan de samenleving.

Het oude systeem van clubs en verenigingen die alleen activiteiten ontplooien voor de eigen leden, gaat op de schop. Steeds meer beseffen de inwoners, hoe vreemd het is dat de hele gemeenschap moet meebetalen, zodat een aantal mensen hun sport kunnen uitoefenen. Terwijl tegelijkertijd veel mensen wel willen sporten, maar dat niet in de huidige traditionele verenigingen kunnen vanwege hun lichamelijke of geestelijke gesteldheid.

De komende jaren wordt de gemeente zwaar gekort op bijdragen van de rijksoverheid waar het gaat om zaken als jeugdzorg, reïntegratie van werklozen en opvang van senioren. De tijden dat de overheid dit volledig verzorgde, zijn voorgoed voorbij. Er is simpelweg niet genoeg geld om alle mensen volledig te kunnen helpen in hun noden. Daarom is het van belang, dat verenigingen en stichtingen helpen in het bestrijden van de eenzaamheid en het voorkomen danwel vertragen van een achteruitgang van de lichamelijke en fysieke gezondheid.

Wethouder Marien den Boer (CDA) ziet hier ook een  rol weg gelegd voor de sportverenigingen. ‘Zij zijn heel belangrijk voor het cement in de samenleving, want ze binden veel mensen. In tal van activiteiten is dit al zichtbaar. Het is belangrijk samen met de sport te kijken hoe we dit breder kunnen trekken. Zo ontstaan er win-win-situaties. Bijvoorbeeld via het onderhoud van sportcomplexen.’’ Daarom is het ook goed, wanneer mensen met een beperking opgenomen worden in de (sport)gemeenschap.’

Wethouder Jos Roeffen (LO) ziet ook diverse mogelijkheden. De wethouder noemt dit  ‘social return’. ‘Goede voorbeelden hiervan zijn de Superrr, het G-voetbal (voor verstandelijk gehandicapten) en het veterinnenhockey, maar er is nog zoveel meer mogelijk. Waarom zouden sportkantines alleen gebruikt worden voor de derde helft? Deze mede door de gemeenschap betaalde faciliteiten kunnen ook gebruikt worden voor het geven van bijvoorbeeld huiswerk of bijspijkercursussen. Verbind cultuur met mensen die een maatschappelijke achterstand hebben; zo kunnen zij ook hun talenten ontdekken. We moeten dit als gemeenschap samen oppakken.’