'Ik zou het zo weer doen'

OEGSTGEEST - Het echtpaar Nel (86) en Piet (84) van Hulst - Vermeulen vierde zondag 6 september het feit dat ze maar liefst 60 jaar getrouwd zijn. Zes decennia lang deelden ze lief en leed, verwelkomden twee zonen, een dochter en zeven kleinkinderen. Burgemeester Jan Waaijer bezocht het kwieke bruidspaar en overhandigde namens de gemeente een mooie bos bloemen. 

Het stel woont al weer 21 jaar in Oegstgeest, maar geboren zijn ze niet in dit dorp. Hij kwam uit Warmond, als zoon van een fietsenhandelaar en zij was een meisje uit de stad Leiden. Hun eerste ontmoeting staat hen nog goed voor de ogen, zo laten ze vrolijk weten. 'Ik heb mijn man leren kennen door een vriendin uit Warmond. Die waren uit geweest en hadden een paar leuke jongens gezien', aldus de echtgenote. Haar man vult aan: 'Op een voetbalveld'. Hierop stelde zijn eega: 'Even wachten, anders kan ik niet uitleggen als je praat!'
 

Ze vervolgde: 'Met die vriendin stapte ik uit de bus en een paar jongetjes wezen naar het voetbalveld om aan de wijzen waar Piet en zijn vriend Leo waren. Op het voetbalveld. Ik zag ze in de verte en dacht: "Dat pikkie? Oh, we zien wel want we gaan lekker varen".' Het klikte wel: 'Hij was een leuke jonge jongen, had leuk donker haar en zag er goed uit. Maar ik was niet direct verliefd.' De echtgenoot lacht: 'Het was een leuk meisje waar ik het voor een avondje of zelfs een paar dagen wel mee kon doen. Maar dat is wat langer geworden.'
 

De beiden hadden niet meteen een relatie. Ze legt uit: 'Het was vlak na de oorlog en ik genoot van mijn vrijheid. Ik was toen 19, bijna twintig. Hij kwam op mijn verjaardag en ik moest aan zijn jongheid wennen omdat ik oudere vriendjes gewend was.' Toch gingen ze daten en als eerste gingen ze samen naar de bioscoop. 'Dat was een tarzanfilm, want die vond ik geweldig!', zo lacht Piet.  Ook de ritjes op de motorfiets beviel hen beiden goed.
 

De bioscoopavond werd beloond met een zoen, maar daarmee was het niet meteen 'aan', zo legt Nel uit. 'Je geeft een zoen als je weg gaat. Maar hij heeft me wel een beetje achterna gelopen. Ik ging ook wel eens met een ander vriendje uit. Dat vond hij niet leuk. Ik wist het nog niet zo. Ik was 19 jaar, het was na de oorlog en ik had zo weinig gehad. Er waren volop militairen en ik was heel erg van de marine. Piet was niet mijn eerste liefde, maar wel mijn échte liefde. Na zestig jaar houd ik nog steed van hem.'
 

En dat is ook waarom ze al die tijd bij elkaar zijn gebleven. 'Dikwijls zeggen we "Ik houd van je". We hebben wel eens een woordenewisseling, maar dat is op een gegeven moment gewoon weg.' Hij vult aan: 'Je hebt allemaal wel eens wat. Ik heb altijd gezegd; als we ruzie krijgen, gaan we slapen en de andere dag praten we er niet meer over. Dat is gelukt.' Ze kijken elkaar diep in de ogen aan en Nel zegt verliefd: 'Ik zou het zo weer over doen.' Piet antwoord ad rem: 'Dat is mooi!'