Dé lokale en regionale nieuwssite

Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Ook zijn ruim 80 boeken van mij gepubliceerd. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.900, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

12 februari 2016

Column

Afvalvrij

Wethouder Yvonne Peters (VVD) doet de komende maanden mee aan een proef om honderd dagen lang geen snippertje restafval over te houden in haar huis. En dat een wethouder dit doet, is een goede zaak. Als wethouder heb je namelijk een voorbeeldfunctie voor de overige inwoners. Het is dan ook jammer, dat de overige wethouders en burgemeester dit voorbeeld niet volgen, maar dat terzijde.

Nou is het honderd dagen afvalvrij houden van een huis helemaal niet zo gemakkelijk. Natuurlijk scheiden 'we' braaf het oud papier en het plastic. Sinds 1 januari mogen we ook die vermaledijde kartonnen drinkpakken bij het plastic afval gooien. En dat scheelt al weer een hoop resttroep. Ik weet niet hoe het met u is, waarde columnlezer, maar als rechtgeaard afvalscheider houd ik toch regelmatig restafval over. Want waar moet ik het zilverpapier in doen? En hoe zit het met de doordrukstrips van medicijnen en die oude ramenzeem die echt aan het eind van haar latijn is?

Maar tegelijkertijd zie ik ook, dat het scheidingspercentage van mijn gezin flink verbeterd kan worden. Een leeg doosje hagelslag hoort natuurlijk bij het oud papier en dat geldt ook voor het opgemaakte vlapak. En die Senseokoffiepads moeten eigenlijk open geknipt worden, zodat ik de koffiedrab in de tuin kan leggen en het papier van de pads bij het oud papier kan gooien. Hmm, dan begin ik me toch af te vragen waar het afvalscheiden eindigt en de afvalscheidingsmanie begint.

Maar goed, afval scheiden is natuurlijk goed en in huize Peters wordt dat honderd dagen lang alleen maar beter. Van de wethouder heb ik overigens de vriendelijke uitnodiging gehad, dat ik gedurende die honderd dagen best een keer in haar vuilnisbak mag speuren om te zien of daar wat resttroep in ligt. Maar of ik op die uitnodiging in ga?

Deze column wordt niet enkel een hallelujahverhaal over het scheidingsinitiatief van wethouder Peters. Dat ze haar huisplek wil verbeteren, is prima. Maar Peters en haar bestuurscollega's laten op het gemeentehuis toch een kans liggen. Zo wordt daar op het gemeentehuis nog steeds niet standaard al het plastic gescheiden. Ik wees Peters op dit manco, maar haar reactie stelde me toch lichtjes teleur. 'Als gemeentehuis hebben we doelstelling om uitdagingen aan te pakken. We kunnen niet alles tegelijk.'

Dat is nou weer jammer. Je wil de inwoners van deze gemeente wel stimuleren om het plastic afval te scheiden, maar op het gemeentehuis is het plaatsen van plastic zakken voor dat plastic afval net iets te veel moeite. Mijn hoop is gericht op het nieuw in te stellen Duurzaamheidsplatform, waarvoor alle inwoners worden uitgenodigd om de eerste bijeenkomst mee te maken op dinsdag 16 februari. En om zich dan aan te melden mee te doen met dit Duurzaamheidsplatform. De leden mogen dan de gemeente adviseren hoe de gemeente duurzamer kan worden. Mijn advies aan die leden: begin met een advies om de ambtenaren en collegeleden het plastic te laten scheiden op het gemeentehuis!


Joep Derksen