Column

Ik kom uit een traditioneel gezin. Een 'blanke' vader en een 'blanke' moeder. Een ondernemersgezin, waarbij er mensen in de winkel wat moesten kopen, zodat wij brood op de plank zouden hebben. Mijn ouders werkten allebei in de zaak. Als mijn moeder het had gewild, dan had ze zich kunnen aanmelden voor een uitkering en iedere maand geld kunnen ontvangen. Dat weigerde ze echter pertinent: het was haar eer te na. Een geweldig standpunt, waar ik veel respect voor heb.

Tijdens een persgesprek hoorde ik, dat er recent 89 statushouders in onze gemeente zijn komen wonen. En allemaal krijgen ze een uitkering. Er was niemand, die zei dat ze dat gemeenschapsgeld niet willen hebben. Kun je deze twee zaken met elkaar vergelijken? Natuurlijk is het zo, dat mijn ouders een eigen zaak hadden en daardoor geld konden 'verdienen' door de verkoop van producten. Achteraf gezien hebben we het allemaal overleefd en bleek een uitkering als extra inkomsten niet nodig te zijn geweest. Maar er waren weken, dat er geen vlees gekocht kon worden; daar was het geld niet voor.

De statushouders hebben huis en haard achtergelaten. Velen hebben wel geld betaald, zodat ze een vluchtroute konden volgen, maar ik heb natuurlijk geen inzicht in hoeveel geld ze zelf nog hebben. Natuurlijk zijn ze in het nadeel in Nederland, want hoe vind je een betaalde baan, zonder de Nederlandse taal goed machtig te zijn en zonder de juiste diploma's te hebben? Ze hebben geen bron van inkomsten. Wat dat betreft, is het heel logisch dat ze allemaal een uitkering krijgen. Maar toch.

Als ik dan een gevluchte moeder hoor zeggen, dat ze de komende jaren niet wil gaan werken om voor haar kind te zorgen, dan is dat aan de ene kant heel lovenswaardig. Maar zou ze ook een uitkering krijgen in het land waar ze vandaan komt? Of moet gewoon iedere statushouder verplicht worden om vrijwilligerswerk te doen (ik weet het, waarde columnlezer; een contradictio in terminis), als compensatie voor de uitkering? Waarbij er natuurlijk wel gezorgd moet worden voor een goede kinderopvang – met taaltraining.

Ik ben me er heel goed van bewust, dat het opwerpen van dit soort vragen er toe kan leiden, dat je (onterecht!) direct in het (extreem)rechtse kamp wordt geschoven. Maar het is een onderwerp, dat geen taboe mag zijn. Ook wethouder Floris Schoonderwoerd (PRO) liet vorige week weten over het feit, dat 100% van de statushouders een uitkering ontvangt: ,,Iedereen die los komt vanuit het AZC heeft een uitkering. De instroom is maximaal. Dat is zorgwekkend.'' Ik ben er nog niet uit over dit onderwerp; uw mening lees ik graag (maar wel met inhoudelijk commentaar en zonder vingerwijzing, graag!).

Joep Derksen