Column

Klappen

Bij de afgelopen raadsvergadering sprak inwoner Geluk in namens de inwoners van het Wilhelminapark en de Geesten. In deze column zal ik u, waarde columnlezer, niet vermoeien met de informatie waar die inspraak over ging. Maar nadat de inspreker zijn betoog had gehouden, gebeurde er iets opmerkelijks.

Joep Derksen

Veel bewoners van de betreffende wijken waren naar de gemeenteraadszaal gekomen om daar getuige te zijn van de inspraak. Er bestaat angst onder inwoners, dat hun zorgen niet gehoord worden bij het gemeentebestuur. Of dat terecht is of onterecht, laat ik hier in het midden. Maar in ieder geval voerde Geluk zijn inspreektaak goed uit, getuige het waarderende applaus vanaf de tribune.

En toen gebeurde het. Burgemeester – en voorzitter van de raadsvergadering – Emile Jaensch greep naar de microfoon en vermaande het publiek: ,,Het is niet gebruikelijk, dat we hier klappen.'' En dat vind ik nou raar. Al jarenlang breekt de politiek zich het hoofd over hoe de 'kloof tussen politiek en inwoners' overbrugd moet worden. En dan is er eindelijk een teken van genegenheid in de raadszaal; wordt die direct de kop ingedrukt.

Ik pleit er voor, dat er veel meer applaus moet komen in de raadszaal. Laat de vergaderingen weer oratoria worden, waar de ene na de andere gepassioneerde politicus uit haar of zijn hoofd (dus niet lezend vanaf een papiertje of tablet!) zijn betoog houdt. Vol met vuur wordt dan gesproken over het ene of andere onderwerp. Met hier en daar een kwinkslag of een steekje onder water. En af en toe eindigend met een mike drop, als hij met een enorm goede uitsmijter zijn politieke opponenten het zwijgen heeft toegebracht.

Tijdens de betogen zou het publiek haar goedkeuring of afkeuring moeten laten horen, om zo de spreker te motiveren of juist van haar stuk af te brengen. Hoe mooi zou dat zijn? Gegarandeerd, dat er dan meer mensen naar de raadszaal komen en de politiek dichter bij de inwoners wordt gebracht.

Daarom, burgemeester Emile Jaensch, laat het publiek applaudisseren na een inspreker, geef hen de ruimte om de steun te betuigen na een toespraak van een gekozen volksvertegenwoordiger. Help mee om het publieke debat op te fleuren. Verban het voorlezen van een uitgekauwd verhaal vanaf een papiertje; verplicht de raadsleden om uit hun hoofd te debatteren en daarbij in te gaan op de argumenten van de andere partijen. Weg met die oude vergadermethodes; verwelkom de nieuwe debatstrategieën! Kom maar op met dat IJslandse slowclap applaus! Laat het publiek genieten, juichen en springen! Leve de levende democratie!