Van Rheenen wil stichting inzetten als Raad van Toezicht

LISSE – ‘Ik wil een stichting oprichten om het gemeentebestuur te adviseren en te controleren, daar waar het gaat om openbare aanbestedingen. Wanneer deze stichting ondersteunt wordt door de gemeenschap, staat het sterker dan als slechts een persoon de dingen in de gaten houdt. Willem van Rheenen, die al meerdere malen in het nieuws was vanwege zijn kritiek op de gemeentelijke aanbestedingsperikelen rond het PPO-terrein en het voormalige Albert Heijn pand, kwam afgelopen weekend met deze mededeling.

Hij legt uit: ‘Het advocatenkantoor Van der Plas heeft me geadviseerd deze stap te nemen. Normaliter behoort de gemeenteraad het college te controleren, maar kennelijk gebeurt dat niet. Daarom is een stichting nodig, die de belangen van de Lissers in het oog houdt. Deze stichting moet gedragen worden door de gemeenschap.’

Wil Van Rheenen dat de mensen geld storten om deze stichting te realiseren? ‘Dat moeten de inwoners zelf weten, al is het wel in hun belang. Als ze me al mondeling steun belijden, dan vind ik dat ook al heel wat. Je staat namelijk niet sterk als je in je eentje protesteert over gemeentelijke zaken die niet volgens de regels verlopen. Als je dan alleen bezwaar maakt, betreft het een bedrag van, bijvoorbeeld, drie miljoen gedeeld door 22.000 inwoners, dus zo’n 1.300 euro, maar als je de gemeenschap vertegenwoordigt, praat je over de volle drie miljoen. Deze stichting zal fungeren als een soort Raad van Toezicht.

En welke resultaten moet de stichting behalen? ‘De zaak van het voormalige Albert Heijn-pand en de PPO-kwestie zullen echt niet als een nachtkaars uitgaan, want ik ben ben er al jaren mee bezig. Ik wil dat het college excuses aanbiedt voor haar fouten en dan is het aan de raad of het college valt of niet. Ik wil niet op de persoon spelen, maar de burgemeester is verantwoordelijk. Zij was al betrokken bij het AH-pand en de PPO-kwestie. Met de procedures rond het Raadhuisplein schijnt het ook niet goed gegaan te zijn. Er is iedere keer wel wat en het gaat hierbij niet om kleine akkefietjes, maar om behoorlijke bedragen.’ Hij besluit: ‘Ze zijn van mij niet af: ik ga gewoon door!’