Gemeente help ons!

LISSE – Jaco Reijerkerk maakte gebruik van zijn inspreekrecht tijdens de vergadering van de commissie Ruimte en Infrastructuur en kaartte het punt aan dat zijn huis en de huizen van een aantal van zijn buren op het punt van instorten staan. De hoogste tijd dus voor een bezoek aan de woning om te zien wat de stand van zaken is.

Bij aankomst staat Reijerkerk buiten te praten met zijn buurman Jack Bijker. Hij verwelkomt de journalist en laat hem zijn huis binnen. Op een van de draagmuren, tevens een scheidingsmuur tussen het huis van Bijker en nummer 12 op de Julianastraat, zitten grote verticale scheuren die van boven naar beneden en van beneden naar boven lopen. Bijker: ‘In augustus is een scheurmeter geplaatst. Deze stond indertijd op +1 en is nu al gezakt naar -3.’

Reijerkerk vult aan: ‘De huizen zakken niet allemaal gelijk weg, want ze knikken als het ware. Er zijn woningen bij waarin de grenen houten palen ernstig zijn aangetast, zo blijkt uit het rapport van C.J. Smit & Zonen.’ Hierin staat verder: ‘In de gevels is zakking gemeten en zijn diverse scheuren geconstateerd. Op basis van dit funderingsonderzoek kunnen we stellen dat de draagkracht van de fundering verder zal afnemen en alleen verholpen kan worden door funderingsvernieuwing.’ Ook Maarten Holtus laat zijn huis zien: ‘Deze woning heb ik anderhalf jaar geleden gekocht en binnen een jaar kwamen er scheuren tevoorschijn.’

Kruipruimte

De eigenaren laten verder scheuren zien in de kruipruimte, maar ook bij de buitendeur, onder de verwarming en aan de buitenkant van de huizen. Ze komen redelijk laconiek over, maar dat moet haast wel uiterlijke schijn te zijn, want de gevolgen die boven hun hoofd hangen zijn enorm. De families hebben een tophypotheek moeten nemen om zich de woningen te kunnen veroorloven. Aanpassing van de aangetaste palen vergt een investering van 50.000 tot 80.000 euro; een bedrag dat zeer moeilijk op te hoesten is. En als er niets aan de woning gedaan wordt, keldert de waarde van het huis tot 50% van de oorspronkelijke prijs, zo schatten de gedupeerden.

Reijerker: ‘Het is niet zo dat wij de gemeente aansprakelijk willen stellen, maar we uiten een noodkreet: “Gemeente, help ons!” Alleen de gemeente weet precies wat wel en niet kan in dit soort gevallen en of er mogelijkheden van subsidies zijn. Misschien zijn er ook andere oplossingen, zoals een rentevrije lening of een constructie waarbij de reconstructiekosten na verkoop van de woning door ons aan de gemeente worden terugbetaald. Of start met de dorpsvernieuwing in deze wijk en koop ons uit, want als je toch moet investeren, dan doe ik dat liever in een nieuw huis.’

Hij besluit: ‘Ik doe bij deze een oproep aan alle raadsleden: kom de situatie zelf bekijken en maak u zich hard om te zoeken naar mogelijke oplossingen. Als er verder Lissers zijn die kampen met dezelfde problematiek, laat dit dan weten: 0252 422 780.’