“Ik heb weer een doel in mijn leven”

Astrid vindt weg naar boven dankzij paard Ulrieke en trainster Sandra

BOLLENSTREEK – Ieder huisje heeft zijn kruisje en voor sommige mensen is het kruis zwaarder dan anderen. Jaren van strijd moet worden geleverd om een ziekte te boven te komen. Dit is ook het geval bij Astrid (24), die herstellende is van anorexia en nog altijd kampt met ondergewicht. Ze heeft het pad naar de top van de berg echter gevonden, met name dankzij het paard Ulrieke en haar trainster Sandra Koelewijn.

Door Joep Derksen

Astrid en Sandra staan in de stallen van de manege bij Ulrieke om haar op te maken voor de eerstvolgende race, die afgelopen zaterdag in Lisse plaatsvond. Sandra heeft van Ulrieke (een KWPN-paard; Koninklijk Warmbloed Paard Nederland – red.) een dressuurpaard gemaakt en samen met Astrid kwamen ze voor het eerst aan de start bij een L1-wedstrijd in Hillegom, waar de combinatie de eerste prijs behaalde. Met het cijfer 8 voor het groomen, het onderdeel waar Astrid zich vol overgave voor inzet.

Astrid zet de laatste knopen in Ulrieke’s manen en praat honderduit en vol trots over Sandra, die dit gelaten en enigszins bedeesd over zich heen laat gaan. “Door Sandra en Ulrieke heb ik de weg naar boven gevonden. Ik was aan het rondkijken naar een instructeur, keek altijd heel erg tegen Sandra op, maar maakte een afspraak met haar op eerste Kerstdag, want zowel haar paard als mijn paard heette Marius. Het klikte direct en ik besefte dat als ik net als Sandra mee wilde doen aan dressuurwedstrijden, ik hiervoor meer spieren en energie nodig had om sterker te zijn. Het paard kan je namelijk heel erg op je eigen zwaktes drukken, want het dier is machtig en heftig. Als die er vandoor gaat, moet je hem of haar onder controle kunnen houden. Als ik BMI-gezond (BMI = Body Mass Index, een rekenmethode om je gezonde gewicht te relateren aan je lichaamslengte – red.) ben en als het metertje op groen staat, dan wil ik wedstrijden dressuur rijden. Ik heb weer een doel in mijn leven!”

Kijk uit

Sandra vult aan: “Ik geef aan meerdere mensen les en heb hiervoor ook diploma’s gehaald. Het lesgeven moet klikken en dat deed het onmiddellijk met Astrid. Een hoop mensen zeiden tegen me: ‘Kijk uit met wat je van Astrid vraagt’, maar het gaat ontzettend goed. Astrid is een fanatiek ruiter die er 100% voor gaat en ze luistert naar wat ik zeg. In de eerste twee of drie lessen, deed ik het wat rustiger aan met haar als ze de kracht in haar lijf verloor, maar daar is nu helemaal geen sprake meer van. Astrid, Ulrieke en ik: dat is een werkende formule!”

Met blije ogen kijkt Astrid naar Sandra: “Ze behandelt mij als een gewoon mens! Ik besef nu dat achter de wolken de zon schijnt en dat het allemaal wel goed komt. Sandra is heel relaxed en rustig en zij heeft me doen beseffen dat het heel prettig is als je hulp krijgt en hulp geeft. Iedereen is nodig in de wereld en niemand is misbaar.”

Omslagpunt

Wat is de hartenwens van deze jonge vrouwen? Tegelijkertijd roepen ze uit: “Om te mogen rijden op Jumping Amsterdam!” Astrid: “We zijn er samen op 29 januari geweest en hebben de wereldbekerwedstrijden gezien met Ankie van Grunsven. Op de terugweg naar huis stelde Sandra aan mij voor: ‘Waarom ga jij niet met Ulrieke starten?’ Dat was voor mij een omslagpunt, want nu ga ik met mijn bootje een heel andere richting uit en is het mijn droom om over een paar jaar in Jumping Amsterdam te kunnen rijden.”

Hoe gaat Astrid om met de rest van het komende jaar? “Wanneer je anorexia hebt, eet je minder en heb je dus minder energie. Ik ben op de weg terug en zit nog 5 kilo af van een gewicht waarbij ik van mezelf mag starten. Ik ga in 2008 heel erg genieten van alles en iedereen om me heen en denk steeds minder na over wat ik eet.” Van welk eten kan Astrid genieten? Enigszins afwerend antwoordt ze: “Ik wil het nu alleen over leuke dingen hebben.” Sandra besluit: “Wanneer Astrid gewoon doorgaat zoals ze nu bezig is, dan komt ze er wel!” De twee kijken elkaar aan en in de blikken van hun ogen is een ding duidelijk: tussen hen bestaat een band voor het leven!