"Simpel weghalen van cellen is te kortzichtig"

Serie: Gesprek op het terras

DE KAAG – Vorige week werd bekend dat welhaast alle telefooncellen zullen verdwijnen uit Nederland. In een tijdperk waarin welhaast iedere wereldbewoner op het westelijke halfrond een of meerdere mobiele telefoons in bezit heeft, lijken de openbare telefooncellen dezelfde kant op te gaan als de lantaarnopstekers, messensliepers en zwart-wit televisies: de vergetelheid in.

Door Joep Derksen

Eigenlijk is het vreemd dat zoveel mensen, jong en oud, een apparaat bij zich hebben dat op ieder gewenst en ongewenst moment kan rinkelen en storen. Of, zoals Youp van ’t Hek al in een van zijn nieuwjaarsconferenties declameerde: “Als je echt belangrijk bent, ben je niet bereikbaar.” Wat vinden de mensen op het terras er nu van? We vroegen het aan bezoekers van de natte Kaagweek, die zich tussen het kijken naar de zeilbootjes door, verpoosden in de Kaagsociëteit, Sweilandpolder 8 te Warmond. Harry Poortman en Martha Rijkmans uit Voorburg kwamen Martha’s zoon Alexander aanmoedigen, die voor het eerst deelnam aan de Splash-A wedstrijden. Na hem nog een paar tips gegeven te hebben, genoten de beide van een versnapering.

Onvriendelijk

Wat zij vinden van het verdwijnen van de telefooncellen? Rijkmans: “Ik gebruik die dingen nooit, want ik heb mijn mobiele telefoon. Toch moeten ze niet geheel verdwijnen, want er moeten altijd exemplaren blijven staan voor die mensen die geen mobiel hebben, of wanneer hun mobiel gestolen is. Mochten alle telefooncellen verdwijnen, dan is dat heel onvriendelijk voor de mensen die niet mee kunnen lopen met de technologie. Vooral waar het gaat om winkelcentra en stations, of andere locaties waar je bijvoorbeeld taxi’s zou willen bellen, is het belangrijk om een telefooncel te hebben. En wat dacht je van buitenlandse toeristen, die mobiele telefoons hebben met een compleet ander netwerk? Die kunnen hier niet meer bellen. Nee, het simpel weghalen van de cellen is te kortzichtig.”

Poortman heeft nog een andere reden waarom de telefooncellen niet moeten verdwijnen, zo legt hij half grappend uit: “Als je nergens kunt roken, heb je altijd nog de telefooncel: het is daar heerlijk om daarin te roken. Je neemt dan twee keer zoveel op omdat de wolken om je heen blijven hangen.” Hij vervolgt: “Overigens weten gebruikers van cocaïne dat ook: ze gaan dan met z’n allen in een cel en iedereen neemt een haal, maar doordat de dampen niet verdwijnen hebben ze allen meer genot.”

Functioneel

Is het feit dat iedereen een mobiel heeft nu een verrijking of juist een debilisering van de samenleving? “Zelf vind ik het heel prettig”, laat Rijkmans weten. “Ik gebruik mijn mobiel met name functioneel, want het is praktisch om mensen te bereiken. Mijn eerste telefoon kreeg ik toen de kinderen nog klein waren: dat was nog zo’n koelkast van een ding. Maar het was heerlijk om vanuit de auto te kunnen bellen dat je wat later kwam als je in de file stond. Overigens vind ik het niet goed dat zeer jonge kinderen ook een mobiel hebben; pas als ze zelfstandig naar de middelbare school fietsen, is het voor hen wel handig om zo’n telefoon bij zich te hebben. 7-jarigen zouden toch alleen maar gaan sms-en: laat ze voorlopig maar een aantal jaren lekker buiten spelen!”

Franky Kuiters is een andere Kaagsociëteitbezoeker die een mening heeft over het verdwijnen van de telefooncellen: “Ik vind het geen probleem dat die cellen weggaan, want iedereen heeft tegenwoordig een mobieltje: zelfs de kleine kinderen. Ook mijn vader van 81 gebruikt zijn mobiel, dus qua technologie kan iedereen het aan. Met het internet vind ik dat een ander verhaal, overigens.” Is het hebben van een mobiel een verrijking van iemands leven of zorgt her ervoor dat je minder tijd hebt voor jezelf? “Dat hangt ervan af en ik denk dat er een verschil is tussen de generaties boven de 40 jaar en daaronder die een mobiel bezitten. Mijn kinderen hebben aan 500 belminuten per maand nog niet genoeg, maar mijn man is arts en heeft zijn telefoon alleen aanstaan wanneer hij aan het werk is. Op alle andere tijden heeft hij het ding in de hoek gegooid omdat hij dan niet bereikbaar wil zijn. ‘Als het echt dringend is, weten ze me ook wel via omwegen te vinden’, zo stelt hij altijd.”

Moeten de telefooncellen dan niet vanuit nostalgisch oogpunt behouden blijven? “Nee hoor, wat mij betreft niet. De tijd van telefooncellen is geweest en je moet gewoon meegaan met de tijd, hoe oud je ook bent.”