“Mensen met kanker kunnen ook niet opgeven”
SASSENHEIM – “Opgeven is geen optie!” Met deze slogan in het achterhoofd gaan honderden mensen op donderdag 4 juni de uitdaging aan om de Alpe d’Huez maar liefst zes keer te beklimmen. Dit evenement, genaamd de “Alpe d’HuZes” vindt sinds 2006 jaarlijks plaats en heeft als doel (veel) geld in te zamelen voor de mensen die (over)leven met kanker. Hans Post (48) is een van de deelnemers: hij maakt deel uit van het team Atos Origin en heeft net als de 1.200 andere wielrenners één hoofddoel: financieel te helpen bijdragen aan onderzoeken voor kanker.
Door Joep Derksen
Al jaren is kanker doodsoorzaak nummer 1 onder de bevolking. Bijna iedereen kent in zijn of haar naaste omgeving of familie wel iemand die moet of moest vechten tegen deze sluipmoordende ziekte. Weliswaar overleven steeds meer mensen die kanker, maar voor velen begint het echte vechten pas nadat de diagnose ‘U bent schoon’ is gesteld. De psychosociale effecten zijn enorm op veel personen. Deze vierde editie van “Alpe d’HuZes” staat dan ook in het teken van de onderzoeken die de revalidatie en psychosociale nazorg tijdens en na de ziekte helpen ondersteunen.
Hans Post laat weten over de Alpe d’HuZes: “Drie jaar geleden is Peter Kapitein hiermee begonnen. Hij was zelf een kankerpatiënt en had het gevoel dat hij, na genezing, aan zijn lot was overgelaten. Hij wilde laten zien wat hij kon en samen met zes mensen heeft hij op 06.06.06 (6 juni 2006, JD) de Alpe d’Huez zes keer beklommen. In dat eerste jaar werd 300.000 euro ingezameld. Het jaar daarop 1,5 miljoen euro, het derde jaar 3,6 miljoen euro en dit jaar is het streven om 6 miljoen euro in te zamelen.”
Uitdaging
Iedereen die het op 4 juni lukt om de Alpe d’Huez zes keer te beklimmen, komt in het zogeheten “Kanjerregister”. Post, die twintig jaar geleden een bekende subtopper was in de atletiek, betwijfelt sterk of zijn naam daarbij komt te staan. “Als ik twee keer de top van de berg haal, vind ik dat al fantastisch. Ik doe mee omdat ik van een sportieve uitdaging houd. Opgeven is voor mij geen optie, want de mensen waar we het voor doen, kunnen ook niet opgeven. Zonder meer staat voor mij het goede doel voorop: in mijn familie hebben we drie gevallen van kanker gehad, waaronder mijn schoonmoeder die de diagnose ‘darmkanker’ te horen kreeg. Haar neem ik (geestelijk) op mijn bagagedrager mee.”
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home