Succes levert Roostermaker het Eurekagevoel op

Baan in de buurt: Werken in het onderwijs

STREEK – Er is een keur aan verschillende banen in het onderwijs. Iedereen weet dat docenten en decanen actief zijn voor de kinderen, maar een minder bekend beroep is de Roostermaker. Deze persoon is de spin in het onderwijsweb: met het door hem of haar opgezette roosterschema moeten de leraren en leerlingen het voor de rest van het jaar doen. Een baan dus met een grote verantwoordelijkheid en soms veel stress.

Door Joep Derksen

John Vesseur (53) begon zeven jaar geleden als docent consumptieve techniek aan de KTS in Voorhout. Hij geeft kookles aan de kinderen, maar sinds anderhalf jaar is hij ook Roostermaker. Hij stelt voorafgaand aan het nieuwe schooljaar een compleet schema op zodat docenten, leerlingen, uren, klaslokalen en beschikbare materialen perfect op elkaar afgestemd worden. Het is geen fulltime beroep: “Ik geef nog steeds les en wil dat blijven doen. 1/3de van mijn tijd is ingeruimd voor het opstellen van het rooster en de rest van de tijd besteed ik aan de leerlingen.”

Over het vak Roostermaker informeert Vesseur: “Het standpunt van de school is dat een docent het beste de roostermaker kan zijn. Hij kan zich het beste inleven in de wensen en behoeftes van de leraren en leerlingen. Ik zorg er voor dat er helemaal geen tussenuren zijn voor de leerlingen en heb veel overleg met de directie. Mijn collega’s mogen hun wensen aangeven, zoals parttimers die alleen op specifieke dagen kunnen werken. Ook zijn er leraren die op meerdere locaties actief zijn. Het is mijn taak om alles op elkaar aan te sluiten en dat is best wel lastig. De mensen stellen ook meer eisen, maar of die eisen ook ingewilligd worden, laat ik over aan de directie.”

Gemakkelijker

Dat de directie de eindbeslissing neemt over de wensen van Vesseur’s collega’s, maakt zijn werk ook een stuk gemakkelijker. Hij komt met collega-roostermakers op andere scholen in contact en hoort soms verontrustende verhalen: “Zij worden soms helemaal gek van hun collega’s. Dat is soms ook logisch, want als roostermaker gooi je iemands werksituatie soms helemaal om. Er zijn roostermakers die hun kantoordeur afsluiten als ze aan het werk zijn en het nieuwe rooster vlak voor het weekend in de postvakken van hun collega’s stoppen om dan snel naar huis te vertrekken. Ik kan gelukkig nog steeds mijn kantoordeur open laten: het is hier geen oorlog gelukkig, mede dankzij mijn collega’s die niet moeilijk doen.”

Hij vervolgt: “Om alles op elkaar aan te sluiten, is wel lastig, ik moet proberen alle wensen in te passen. Ik kan er weken aan puzzelen om het plaatje voor elkaar te krijgen: daar heb je veel geduld en een bepaalde mate van doorzettingsvermogen voor nodig. Maar als ik wil dat het lukt, dan moet het ook lukken. Secuur en planmatig werken is als Roostermaker ook absoluut noodzakelijk. Als je een klein foutje maakt en een klas is dubbel geboekt, dan is er gelijk paniek in de school. Ook komt er een stuk communicatie met je collega’s bij kijken. Maar ik vind het heel leuk: je komt overal en bent de spin in het web. Iedere keer is het weer spannend om een kloppend rooster te maken. Per week worden 1.040 lessen gegeven aan 640 leerlingen. Als je na weken draaien en puzzelen eindelijk de oplossing vindt, krijg je het Eureka!-gevoel. Je denkt dan: ‘Yes! Het is me gelukt’!”