NOORDWIJK – Hij reed met een lelijke eend heel Europa door en had als droom om er ooit India mee te bereiken. Hij liet zijn haar groeien als teken van onafhankelijkheid, reed tientallen rally’s en verzamelde 25 oldtimers. Tot de dag dat één grote brand vrijwel al die auto’s in de brand legde. Nog altijd kampt hij met de naweeën van een hersenbloeding, maar hij blijft met passie actief in de politiek. Het is dus de hoogste tijd om ons af te vragen: ‘Wie is toch het raadslid Peter Beuk (VVD/JES)?’
Beuk (60) groeide als Zeeër op tussen de bussen en de paarden en van hem werd verwacht dat hij meewerkte in de zaak. ‘Op m’n 9de moest ik al op de ponywagen zitten. Dan reed ik Duitse kinderen en koffers naar hotels of maakte een rondje door het dorp. Dit deed ik zeven dagen per week in vakanties en na schooltijd. Niemand vroeg me of ik een dagje vrij wilde en als ik er zelf om vroeg kreeg ik nul op het rekest.’
Na zes jaar Mulo – op vier verschillende scholen – behaalde Beuk uiteindelijk het diploma. Hij herinnert zich lachend: ‘Ik ben Beatles-fan en werd op m’n 17de van de Broederschool gestuurd omdat ik lang haar had. Ik mocht pas terugkomen als dat haar eraf was. Dat deed ik niet. Mijn vader steunde me hierin. Ik ben bij hem in het hotel gaan werken en heb mijn studie afgerond aan de Avondschool.’
Beuk wilde altijd al de wereld zien. ‘Op m’n 18de kocht ik een lelijke eend om er samen met mijn vriend mee naar India te reizen. We kwamen niet verder dan Spanje. Het jaar erop vertrokken we weer naar India, maar reden uiteindelijk naar Israel, waar ik twee opeenvolgende winters in een Kibboets heb gewerkt. Dat is een Joodse collectieve gemeenschap met ook plaats voor vrijwilligers.’ Nadat Beuk vele jaren werkervaring had opgedaan als kelner en barman in het Zeepaardje – ‘Ik kwam er als klant, maar vond dat het beter was om aan de goede kant van de bar te staan’ – zette hij The Champ op. Zijn neef Peter had een camping en die nam Beuk vijf jaar later ook over, waarna hij het hotel transformeerde in bar discotheek ‘The Classic’.
In 2002 voltrok zich een drama voor Beuk; hij had 23 van zijn oldtimers in een bollenschuur gestald. ‘Dat waren mijn kindjes; ik had ze stuk voor stuk uit Amerika gehaald en gerestaureerd. Die dag verwijderde een ijzerboer in een ander deel van de schuur enkele gaskachels met een slijptol, maar hij zaagde de verkeerde gasleiding door. Toen begon de schuur te branden. Ik zag de rookwolken en was binnen een kwartier bij de schuur, maar kon niets meer doen. Die dag blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift.’
Door een hersenbloeding lijdt Beuk aan 30% gezichtsuitval; dat betekende het einde van het rallyrijden. ‘Ook kan ik weinig onthouden, daarom maak ik veel gebruik van briefjes. Mijn I-Phone en I-Pad helpen me enorm; dat zijn m’n geheugensteuntjes.’ Hij blijft actief in de politiek, als het aan hem ligt: ‘Ik wil het liefst geen politieke discussies voeren, maar werken aan oplossingen die goed zijn voor de inwoner van Noordwijk.’
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home