Gek op vrijwilligerswerk

‘Ik voel me nog te jong’

NOORDWIJK – De raderen van de samenleving zouden knarsend tot stilstand komen als alle vrijwilligers zouden besluiten om te stoppen met hun activiteiten. Je ziet en hoort ze zelden; de mannen en vrouwen die ervoor zorgen dat hun club, vereniging of stichting soepel draait. In deze serie wordt iedere week een andere vrijwilliger uitgelicht, die vertelt over ‘zijn’ organisatie. Deze week: Herman Bogaards, vrijwilliger bij de Katholieke Bond voor Ouderen (KBO) en lid van Sociëteit Fortuna Noordwijk.

De 65-jarige is als voormalig ondernemer een ‘self made man’ en totdat hij het in 2009 rustiger aan ging doen met het werk, had hij geen tijd om zich als vrijwilliger in te zetten. Dat veranderde, toen hij zijn zaak aan het personeel verkocht en er dus een overdosis aan vrije tijd beschikbaar kwam. Een oproep van de KBO om nieuwe vrijwilligers kwam dan ook op het juiste moment voor Bogaards en hij stelde voor dat hij de ledenadministratie kon verzorgen. Dat werd nog een hele klus, blikt Bogaards terug. ‘Mijn voorganger deed de administratie nog met allemaal briefjes, maar daar wilde ik niet aan beginnen. Met de penningmeester heb ik maanden achtereen samengewerkt om alle computerprogramma’s aan elkaar te koppelen. Hierdoor zijn we goede vrienden geworden.’

Iedere dag kijkt Bogaards op de computer: ‘Kijken of er iemand overleden is’. Als dat het geval is, schrijft hij een door hemzelf ontworpen condoleancebrief en stuurt een mededeling aan een van de rayonhouders dat het lidmaatschap van de betreffende persoon eindigt. Ook andere jubilea worden doorgegeven. Hij geniet van zijn vrijwilligerswerk: ‘Je doet wat terug aan de samenleving en bovendien blijf ik met de mensen in contact.’

Drie jaar geleden werd Bogaards lid en secretaris van de Sociëteit Fortuna Noordwijk; van oorsprong een eliteclub van wethouders en aannemers. Maar honderd jaar na de oprichting is het meer een klaverjasclub geworden, lacht Bogaards. ‘Het elitaire is er wel af. Nu is er nog steeds een ballotage, maar niet meer zo streng als vroeger.’ Door de populariteit van het bridgen is het aantal leden gedaald van 80 naar 49, maar de club overweegt voorlopig niet om vrouwen aan het ledenbestand toe te voegen. ‘Het blijft een mannenclub.’

Hoewel Bogaards al vijftien jaar lid is van de KBO, doet hij zelden of nooit mee aan de activiteiten: ‘Daar voel ik me nog te jong voor.’ Veel liever rijdt hij samen met zijn vrouw in de onlangs gekochte Volvo Cabrio, of werkt hij in zijn tuin. En als het enigszins kan, gaat hij skiën: ‘Soms op de zwarte piste, maar ik ski liever van het ene naar het andere dorp.’