Politieke pracht

Els van Egmond: ‘Ik zoek altijd de nuance en balans’

JOEP DERKSEN

NOORDWIJK – In deze serie praten de 21 gemeenteraadsleden over de essentie van politiek. Wat hebben ze bereikt en waar willen ze dat Noordwijk naar toe gaat? Welke onderwerpen hebben de politici het meest geraakt? Els van Egmond (CDA): ‘we moeten een brug slaan tussen alle generaties’.

Voor van Egmond is de afgelopen drie jaar veel gebeurd op zowel politiek als persoonlijk vlak. ‘Ik had één kind toen ik de politiek in ging en nu heb ik er drie. Na een korte afwezigheid vanwege de zwangerschap ben ik weer met veel plezier aan de slag.‘Ik heb een gezonde balans tussen gezin en politiek gevonden. Naast de zorg voor mijn gezin probeer ik mij op de raadsvergaderingen goed voor te bereiden door de stukken goed te lezen maar ook door locaties of betrokken personen te bezoeken. Politiek is meer dan alleen het maandelijkse bezoek aan de raadszaal. Ik zoek altijd naar de nuance en balans in de zaken die aan de orde komen.´

Ze krijgt veel energie van het opzetten van politieke activiteiten om bruggen te slaan tussen lokale, regionale en landelijke politiek. Van Egmond: ‘Een mooi voorbeeld is een bijeenkomst aangaande de ingrijpende veranderingen in de zorg met tweede kamer-lid Mona Keijzer. Door overheidsbeleid verschuift de verantwoordelijkheid van landelijk naar lokaal niveau. Dit heeft enorme gevolgen. Zo bespreken wij lokaal wat de gevolgen zijn van landelijk politieke keuzes voor onze gemeente en hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Het CDA zal zich lokaal hard maken voor goede zorg. Professionele zorg en mantelzorg moeten op lokaal niveau immers goed worden gefaciliteerd en beloond.´

Ze vervolgt: ‘Ik zet mij in voor een goede en betaalbare gezondheidszorg, jeugdzorg en ouderenzorg. Dit zijn thema´s die alle generaties raken en aangaan. Nu en in de toekomst. Hier moeten opa´s en oma´s, ouders en kinderen samen aan werken. Ik vind dat we een brug moeten slaan tussen alle generaties. We moeten ons samen sterk maken om individuele doelen te behalen.’

Haar naam wordt steeds nadrukkelijker genoemd als toekomstig wethouder. Is ze beschikbaar? ‘Ik vind het superleuk om architect te zijn, dus betwijfel ik of ik dit wil opgeven voor het wethouderschap. Maar op het moment dat er een beroep op je wordt gedaan en je hebt het idee dat je die verantwoordelijkheid moet nemen, dan kan het zo zijn dat je daarvoor gaat. Ik voel me echter meer architect dan beroepspoliticus.'