Betere woonomstandigheden voor arbeidsmigranten

KAAG EN BRAASSEM – De gemeente gaat zich ervoor inzetten, dat geen enkele arbeidsmigrant uit Oost-Europa onder slechte woonomstandigheden moet zien te overleven. Daarom wordt een overeenkomst gesloten met andere gemeenten in Holland Rijnland over de huisvesting van arbeidsmigranten. Kaag en Braassem neemt de verantwoordelijkheid op zich om een deel van de benodigde woningen beschikbaar te stellen voor deze migranten.

Maar waarom voelt Kaag en Braassem zich geroepen om dat te doen? Dit kan toch ook gedaan worden door andere – en grotere – gemeenten? Wethouder Jan Uit den Boogaard reageert: ‘Als alle gemeenten deze taak afschuiven, worden de migranten nergens gehuisvest. Iedere gemeente gaat zich inspannen om de arbeidsmigranten die hier werken op een veilige en gezonde manier te huisvesten. Gemeenten, werkgevers en woningcorporaties werken hier in samen. We hebben al de mogelijkheid om panden in het buitengebied om te bestemmen (voor de opvang van de migrantarbeiders, JD).’

Naast Kaag en Braassem gaan ook Leiden, Katwijk, Noordwijk, Nieuwkoop en de fusiegemeente Alphen zich inzetten voor arbeidsmigrantenwoningen. Geschat wordt, dat er tussen 2014 en 2018 minimaal 4.250 woonplekken gerealiseerd moeten worden. En als de economie echt aantrekt, kan dat aantal zelfs verdubbelen. ‘Op dit moment zijn er ruim 460 arbeidsmigranten ingeschreven in Kaag enBraassem’, aldus Uit den Boogaard. Hij vervolgt: ‘Een landelijke vuistregel is, dat 50% zich in laat schrijven. Mensen die korter dan drie maanden werken en zich hier huisvesten, hoeven zich niet in te schrijven. Maar niet iedereen die langer blijft, schrijft zich ook daadwerkelijk in. Met de goede uitzendbureaus hebben we afspraken dat zij informatie geven waar de mensen gehuisvest worden.’

 

De wethouder: ‘We gaan geen Polenhotels bouwen, als je niet zeker weet dat er huurders voor komenn. Maar jaar op jaar gaan we dit beoordelen.’ Krijgen mensen uit Polen, Hongarije en Roemenië nu eerder een woning dan Kaag en Braassemers die soms al jaren zitten te wachten op goede huisvesting? Uit den Boogaard ontkent dit. ‘Arbeidsmigranten worden geholpen met huisvesting, niet met een woning. Ze krijgen een kamer en een keuken en hebben geen voorrang bij het verkrijgen van een woning.

 

Maatregelen zijn echt noodzakelijk, zo laat de wethouder weten. Hij heeft voorbeelden gezien van erbarmelijke woonomstandigheden in een andere gemeente: ‘Van mensen die slecht betaald worden en dan ergens in een verwarmingshuis achter een verwarmingsketel een luchtbedje hebben staan en ’s avonds een emmer lauw water krijgen om zich te wassen. Dat vind ik onacceptabel. De gemeent gaat dit (soort praktijken, JD) handhaven. Je mag de mensen niet onmenselijk onderbrengen. Bovnedien geeft dat een scheve concurrentieverhouding.’