Vechtscheiding Het DOK en gemeente

OEGSTGEEST – Het gebouw van de Brede school Het DOK wordt op 18 juli officieel opgeleverd, maar er is een grote scheuring tussen het schoolbestuur en het gemeentebestuur. De oorzaak ligt in het feit, dat de school meer veiligheid wil voor de kinderen, maar de gemeente is gebonden aan een contract met de VOF. Jan van Iersel, directeur van de basisschool, sprak in tijdens de gemeenteraadsvergadering.

Hij liet weten tijdens en na de raadsvergadering namens het schoolbestuur te spreken en verweet het college van burgemeester en wethouders, dat onvoldoende informatie aan het schoolbestuur wordt gegeven. ‘Wij zijn ooit gedwongen geweest om 100.000 euro te halen uit ons bouwbudget om het gebied rond de school in te richten. Als wij van tevoren hadden geweten, hoe dit proces zou verlopen, dan hadden we dat stukje grond nooit afgestaan. Al is het alleen maar om een machtspositie te hebben. Met die 100.000 euro hebben we onze ziel verkocht.’

De meeste moeite heeft het schoolbestuur met het feit dat 60 auto’s geparkeerd mogen worden vlak langs de schoolmuur; veel meer dan de eerder aangegeven 25 auto’s. Ook wordt vrachtverkeer toegestaan om over de tweebaansroute naar het noorden te rijden. Dat is onacceptabel, zo vindt het schoolbestuur. ‘Er zijn elementen aan toegevoegd, waar we niet om gevraagd hebben’.

Het college zou ‘niet volwassen communiceren’: ‘De gemeente produceert een tekening en daar mag je commentaar op geven. Inhoudelijk hebben we geen poot om op te staan.Wij komen als school en gebruiker van het gebouw niet met het Bouwfonds of de VOF aan tafel. We mobiliseren de ouders en gaan op inhoud over het plan van de gemeente praten.’

Wethoduer Jos Roeffen (LO) reageerde: ‘In de stuurgroep zijn plannen voor buitenruimte, inclusief 60 parkeerplaatsen geaccordeerd. We hebben geluisterd naar de argumenten van de school. Het plan is hierdoor nog een tikje beter geworden dan het was, maar niet alle wensen van de school konden worden ingewilligd. Wij hebben een contract met de VOF. Als wij die grens ter discussie stellen, komt het hele contract ter discussie, inclusief de financiële afspraken met de partner. Deze weg willen we niet ingaan. We zijn bereid tot het plaatesn van een groene haag, maar een weg verleggen is voor ons niet begaanbaar.’

Hij vervolgde: ‘We hebben geprobeerd het optimum te realiseren. We willen dat mensen meepraten. We zijn zeer tevreden met een actieve partner, maar we hebben ook te maken met belangen als de grondexploitatie Nieuw Rhijngeest. We gaan winkels en woningen maken. Dat zijn afspraken die vastliggen in een contract. Als je gaat afspreken dat je iets minder ruimte gebruikt, heeft dat direct consequenties. Daarmee zet je de grondexploitaties van Nieuw Rhijngeest ter discussie. Ik heb me ook afgevraagd hoe het zo uit de hand kon lopen. We wilden juist in gesprek blijven en opmerkingen proberen zo goed mogelijk in de plannen te verwerken. Bij communicatie heb je twee partijen nodig. Daar ligt een deel van het probleem. Ik vind het teleurstellend dat de school de paar punten die zij niet bereiken, zo naar voren brengen. Een goed huwelijk eindigt zo bijna in een vechtscheiding.’

Van iersel liet weten: ‘Ik begrijp niet dat het zo ggaat. Ik snap dat er geen bos komt, maar waarom kunnen we niet tot elkaar komen? De gemeente trekt aan het langste eind en wij trekken aan het kortste eind.’