De mens achter de bestuurder

 

‘Ik wil de mensen helpen hun talenten te ontdekken’

JOEP DERKSEN

NIEUWKOOP > De eerste honderd dagen van het nieuwe college van burgemeester en wethouders zitten er op. Drie wethouders zijn de komende vier jaren dag en nacht in de weer om het beste voor de gemeente en haar inwoners mogelijk te maken. Maar wie zijn die wethouders; wat drijft hen en hoe  staan ze in het leven? In een drieluik praten Guus Elkhuizen, Trudy Veninga en Annette Pietersen openhartig over zichzelf. In deel 2 komt Trudy Veninga (51) aan het woord.

Regelmatig gaat Veninga een rondje hardlopen om het hoofd leeg te maken. Bij voorkeur doet ze dat in de ochtend, om helemaal fris te zijn voor de rest van de dag. Na acht jaar gemeenteraadslid voor het CDA te zijn geweest, werd Veninga in 2010 gevraagd om wethouder in Nieuwkoop te worden. Ze heeft er geen moment spijt van gehad en is inmiddels al weer honderd dagen bezig in haar tweede termijn. In een interview over de vraag: ‘Wie is wethouder Veninga?’ komt het woord ‘talenten’ regelmatig boven.

Als jong meisje wilde Veninga graag juf worden: ‘Het leek me wel wat om voor de klas te staan en mensen iets bij te brengen. Daar is het nooit van gekomen, want ik heb in mijn leven opgepakt zoals het kwam.’ Zo werd ze na haar middelbare school au pair in Zwitserland. Een jaar lang zorgde ze voor drie kinderen en deed daar de huishoudelijke taken. En passant vervolmaakte ze haar Frans en leerde ze de maatschappij daar kennen. Nog steeds voelt ze zich thuis in Frankrijk en gaat ze er regelmatig naartoe op vakantie. Na het jaar als au pair ging ze op zoek naar een baan in Nederland.  Ze kwam te werken op de loonadministratie bij een bloemenbedrijf in Aalsmeer en dat was verre van saai: ‘Je krijgt daar met alle problematieken van zo’n groot bedrijf te maken.’

De huidige CDA-wethouder was in haar jonge jaren al politiek bewust. Begin jaren ’80 stemde ze PPR en pleitte regelmatig voor een vreedzame samenleving. Nog steeds is haar passie voor een vreedzame samenleving  enorm. ‘Ik ben nog steeds tegen geweld. Ik vind het verschrikkelijk wat er nu gebeurd en dat mensen elkaar vreselijk dwars zitten. Ik begrijp niet waarom mensen dat geweld niet stoppen.’ In 1992 werd ze lid van het CDA en gaf aan dat ze politiek actief wilde zijn: ‘Ik wilde me wat meer met de maatschappij bezig houden, me actief inzetten voor de samenleving. Door politiek actief te zijn, heb ik het gevoel dat ik echt iets kan bijdragen en mensen kan helpen. ’

Veninga was een fervent handbalster en ze stond daarbij op doel. ‘Ik was best wel fel en mijn reflexen waren goed genoeg. Ik vond keeper zijn een fijne plek, omdat je dan toch een beetje bijzondere positie in het team hebt, met een duidelijke rol. Je overziet het spel.  Dat geldt ook voor mijn wethouderschap; ik wil aanvoelen wat er bij de mensen leeft, zodat zij hun talenten kunnen uitvoeren. Ik zit hier niet om mijn eigen ideeën uit te oefenen of macht voor mezelf te vergaren. Ik wil dat de mensen tot hun recht komen.’

‘Soms is het best lastig om wethouder te zijn. Je hebt te maken met veel verschillende issues en tweespanten. Ik probeer altijd te kiezen voor die optie die het meest recht doet aan de situatie of aan het algemeen belang. Dat is moeilijk en wordt niet altijd begrepen.  Gelukkig kan ik goed praten met mensen binnen de partij en met mijn man en drie zonen. Ik kan wel zeggen dat ik in mijn rol als wethouder ben gegroeid en me daardoor nu gelukkiger voel  als wethouder.  Inmiddels woon ik al weer bijna twee jaar in Zevenhoven en kan ik zeggen dat Nieuwkoop echt mijn gemeente is. Ik ben heel trots op onze inwoners en hoop dat we met z’n allen de komende jaren veel energie krijgen en samen Nieuwkoop tot een nog mooiere gemeente kunnen maken.’