Dé lokale en regionale nieuwssite

Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Ook zijn ruim 80 boeken van mij gepubliceerd. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.900, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

11 september 2014

Vragentsunami

Column
Ruim een jaar roept de ene na de andere voorzitter van de commissie- en raadsvergaderingen de mensen op de publieke tribune op om mee te praten tijdens de debatten. En al even lang blijft het angstvallig stil en blijven alle inwoners op hun stoelen zitten. Maar maandagavond was het dan eindelijk zo ver: een inwoner stond op om zijn mening te geven. En hij liet zijn ongenoegen duidelijk blijken.
Het laatste onderwerp van de derde(!) openbare vergadering op maandagavond 8 september was de ‘bestuursrapportage 2014’. Dat is natuurlijk niet zo’n spannend onderwerp als hondenpoep op de stoep, maar wel veel belangrijker als informatiebron over hoe de gemeente als geheel het doet. Politicus Paul van Emmerik (VVD) ging er eens goed voor zitten en hij stelde een batterij aan vragen over de inhoud van deze bestuursrapportage. 37 vragen om precies te zijn. Hij vroeg zich af waarom er bijna een half miljoen euro meer moest worden uitgegeven aan wegenonderhoud en waarom er – zonder toestemming van de raad – 50.000 euro extra wordt uitgegeven aan inhuur van ‘externen’.
Deze vragentsunami werd niet door alle politici gewaardeerd. Ilse van der Poel vond het ‘gekkigheid’ en stelde: ‘Alleen vragen die van invloed zijn op het besluit zijn van belang. De rest stel je maar bij een borrel in de 3e helft’. Petra van der Wereld (SVKB) vroeg zich af of de toehoorders nog meeluisterden en Piet van Veen (PRO) vroeg zich af ‘wat de drijfveer is om deze vragen te stellen’. Wethouder Hoek wilde of kon de vragen niet die avond beantwoorden en riep op om ‘op hoofdlijnen’ met elkaar te spreken. En dus namen de politici genoegen met de belofte, dat de antwoorden per mail verstuurd zullen worden.
Met groeiende ergernis zat het publiek te luisteren naar de gang van zaken en één inwoner stak zijn ongenoegen niet onder stoelen of banken. Hij stond op en riep: ‘Er worden allemaal interessante vragen gesteld en vervolgens is er alleen maar gekissebis. Ik vind het enorm jammer dat er helemaal niets uit komt!’
Er is dus na een jaar eindelijk interactie tussen de politiek en het publiek, maar is maandagavond de kloof nu groter of kleiner geworden? Aan u het oordeel, waarde columnlezer!
JOEP DERKSEN