Dé lokale en regionale nieuwssite

Beste bezoeker, Als journalist schrijf ik over actuele zaken. Deze blog heeft al miljoenen bezoekers verwelkomd. Hier vindt u alle, ruim 26.800, gepubliceerde artikelen, verschenen in landelijke, regionale en lokale dag- en weekbladen en magazines. Veel leesplezier! Mocht u onderwerpen aan de kaak willen stellen, neemt u dan contact met mij op: info@writing4u.nl. Foto's kunnen, tegen vergoeding, besteld worden via dit emailadres.

20 november 2014

Column

Het is de grootste angst van de politiek, waarde columnlezer; het moment dat een moeder de raadszaal binnen loopt en zegt: ‘Voor het herstel van mijn zoon is 200.000 euro nodig, anders komt hij wellicht te overlijden’. Vanaf 1 januari 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor de uitvoering van de drie decentralisaties en dan gaat het om de zorg van de zwaksten in onze samenleving.
Maar van de rijksoverheid krijgen de gemeenten veel minder geld, dus moeten er keuzes gemaakt worden. Moeilijke keuzes, want op een gegeven moment zijn de centen op en moet het geld ergens anders vandaan gehaald worden. Dan buigen de raadsleden zich over de vraag of bijvoorbeeld de stoeptegels bij het gemeentehuis niet vervangen hoeven worden, zodat enkele tienduizenden euro’s naar de zorg voor ouderen gaat.
Gemeenteraadslid Kelly Straver maakt zich hier zorgen over en ze heeft  het college van burgemeester en wethouders benaderd met een voorstel. Zij vindt, dat er regels moeten worden opgesteld voor situaties waarin raadsleden door inwoners geconfronteerd worden met lastige en soms levensbepalende keuzes. Zelf zegt ze hierover: ‘Wanneer we per 1 januari van start gaan met onze taken binnen het sociale domein, zullen we waarschijnlijk geconfronteerd worden met problemen. De kans is gewoon vrij groot dat er een keer iets gebeurd. Denk bijvoorbeeld aan het meisje Savanna; een afschuwelijke zaak, waarbij het systeem van bescherming van het meisje vreselijk gefaald heeft.’
Ze stelt zichzelf de vraag: ‘Hoe gaan we reageren op incidenten; staan we meteen op onze achterste benen en bellen we binnen twee minuten de pers om maar te vertellen hoe vreselijk het allemaal is? Hangen we meteen bij de wethouder aan de telefoon? Gaan we schriftelijke vragen stellen? Wordt de gemeenteraad een soort 'buffer' tussen inwoners en uitvoerders?’
En de meest cruciale vraag gaat over belangenverstrengeling: ‘Wat spreken we af over een raadslid die persoonlijk betrokken is bij een incident (bijvoorbeeld een ziek familielid waarbij de procedures niet naar wens verlopen)?’
Het zijn inderdaad vragen die gesteld moeten worden. En de antwoorden hierop komen in december, wanneer de politiek zich over dit dilemma buigt.
Joep Derksen