Genieten van het leven

JOEP DERKSEN

OEGSTGEEST - 'U stelt maar rare vragen', zo laat Wilma van Hazel weten als de verslaggever op bezoek komt om haar en haar man Theo te interviewen over het feit dat ze 65 jaar getrouwd zijn. Waar ze elkaar voor het eerst gezoend hebben, gaat de lezers van het Witte Weekblad helemaal niets aan, zo oordeelde de kwieke dame.

Iedere bezoeker wordt in het het huis van Van Hazel warm verwelkomd, ook deze dag dat burgemeester Jan Waaijer langs komt, met een grote bos bloemen en de warme felicitaties. Het gelukkig getrouwde echtpaar is al 65 jaar bij elkaar en al die tijd staan ze klaar voor elkaar. De chemie sprong over op de middelbare school, zo laat Theo weten: 'Bij scheikundeles; we stonden tegenover elkaar en deden proefjes'.

En wat vond de men die 65 jaar geleden bruidegom was, nou het leukst aan zijn vrouw? Ze is intelligent en een bijzonder zelfstandig denkster. Ze heeft me altijd erg geholpen; in mijn werkzame leven, maar ook in de periode van 1982 tot 1986 toen ik wethouder van Oegstgeest was. Ze is mijin steun en toeverlaat. Ik zou niet zonder haar kunnen.' Het lichaam kan bij hem niet meer wat de geest wil. 'Mijn ziekte vraagt veel energie van mij. Energie die ik niet heb.'

Nou, vertel eens, wanneer was de eerste zoen? 'Dat geheim wordt bewaard voor intimi: 'Er zijn er zoveel geweest' en de echtgenote vult aan: 'Dat weet je niet meer als je 65 jaar getrouwd bent. Laat dat er maar uit.' Toch wil ze wel vertellen over wat haar zo aantrok in haar man: 'Hij was plezierig in de omgang en een beetje een charmeur. De liefde groeide langzamerhand.'

In het jaar dat ze trouwden, moest Theo als marinier naar Indonesië en zijn vrouw volgde een half jaar later. Samen woonden ze daar drie jaar. 'Die jaren hebbben ons huwelijk bepaald. Je was ineens los van je eigen land en je eigen familie. Je moest alles zelf uitzoeken. We hebben gelukkig geen ongelukken gehad. In die jaren werd onze dochter geboren en daarna kregen we nog een zoon.' Tegenwoordig genieten de beiden ook van hun vier kleinkinderen: 'Twee kleintjes van 20 en 23 en twee grote van 36 en 33 jaar oud'.

Het gezin trok de hele wereld over en woonde onder meer in Den Helder en Curacao. Toen Theo vijftig werd, mocht hij met pensioen. 'Dat is veel te jong om te stoppen met werken. Ik heb tot mijn 79ste vrijwilligerswerk gedaan in onder meer de Landelijk Hervormde Kerk.' Sinds 1968 woont het 65-jarig bruidspaar in Oegstgeest.

De verslaggever probeert er toch maar weer een persoonlijke vraag door te gooien. En vangt direct bot. Wat was het hoogtepunt in uw huwelijk? 'Het was heel fijn, maar er waren geen hoogtepunten of dieptepunten', zo laat Wilma weten. Wel kijken beiden met veel plezier terug op de 'marinetijd'. 'In de meeste gevallen ging het gezin mee (over de wereld, JD), waardoor de kinderen een bredere blik hebben dan de doorsnee kinderen', aldus Theo. Hij besluit: 'Ik vind het jammer dat dit allemaal voorbij is, omdat het toch een stuk van je leven is.' Maar gelukkig heeft het bruidspaar elkaar, hun kinderen en kleinkinderen en ze genieten zeker van het leven!