WOUBRUGGE – Er zijn
mensen die de wereld proberen te verbeteren en er zijn mensen die een
stukje van het leven van anderen willen verbeteren. Carla Buntsma
behoort tot deze laatste categorie: als Contactclown Toet lukt het
haar om door te dringen tot mensen die lijden aan dementie.
Wie lijdt aan dementie,
komt langzamerhand steeds dieper in de schaduwen van het leven te
staan. Af en toe, maar steeds minder vaak, komt de oude 'ik' nog naar
voren. Een opname in een verzorgingstehuis is vaak het resultaat. Het
personeel zet zich volop in om de mensen te verzorgen, maar de
stimulansen van contactclown Toet zorgen voor een straal zonlicht
voor alle betrokkenen.
Buntsma heeft absoluut
haar roeping gevonden, zo vertelt ze lachend. 'Het is zo fantastisch!
Mensen die dieper in dementie zitten hebben geen contact meer met de
omgeving. Ik kom binnen met mijn clownsneus en stap nooit direct op
de mensen af. Eerst loop ik rond, bijvoorbeeld met een plumeau of een
oud fototoestel. Ik heb geen act, maar observeer de bewoners. Als er
een reactie is, dan ga ik daar op in.'
En dan gaat ze niet
bijvoorbeeld keihard lopen lachen of gillen. Vaak gaat ze gewoon bij
iemand zitten; even meekijken naar een krant, maar ook gedrag
imiteren. Zonder het te bespotten. Want het blijkt, dat door het
imiteren van bijvoorbeeld een heen en weer bewegende patiënt leidt
tot herkenning. 'Je communiceert op een heel basisniveau. Ik neurie
zacht een liedje, gebruik voelmateriaal of blaas een zacht windje in
iemands gezicht. Het leidt tot momenten van openheid en vrolijke
afleiding.' De begeleiders zien ook echt andere reacties: nadat
contactclown Toet is geweest blijft er een relaxte sfeer hangen bij
de mensen.
Het is niet zo, dat
contactclown Toet iedere week 'even' langs komt; dat wil ze ook niet.
'Dan is het bijzondere er af. Daarom kom ik eens in de anderhalve
maand, bijvoorbeeld bij Woudsoord.' Ze blijft dan maximaal twee uur;
langer wil ze niet. Ze krijgt veel energie van de bezoeken, maar het
kost natuurlijk ook energie. 'Ik kom eens in de anderhalve maand. Het
zou iedere week kunnen, maar het moet wel bijzonder blijven. Als je
iedere week op dezelfde afdeling komt, is het bijzondere er af.' Ze
vervolgt: 'Mijn doel is ook niet om mensen aan het lachen te maken,
maar om contact te maken.'
Haar grote inspiratie
komt van de film 'Patch Adams': 'Ik vond het zó gaaf. Als logistiek
medewerker deed ik al graag mee aan de activiteiten. Anderhalf jaar
geleden besloot ik, dat ik de opleiding voor contactclown wilde
doen.' Sinds die tijd heeft ze al veel ervaring op gedaan: 'Het geeft
zo'n boost om verder te gaan als de mensen enthousiast reageren. Ik
heb echt mijn ding gevonden. Het is maar een heel heel klein momentje
dat je ze bereikt, maar je kunt hen even uit hun schaduw halen. Dit
is zo mooi om te doen; het is mijn levensroeping.'
Tekst: Joep Derksen
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home