Column

Fake


Waarde columnlezer. Ik ben het een beetje zat. Als journalist volg ik de vergaderingen trouw en doe er dan verslag van. Ik schrijf over de inhoud en laat mensen in hun waarde. Wat de raads- en collegeleden zeggen; ik citeer hen en schrijf er over (al is tikken de feitelijk correcte omschrijving).



De ene politicus die de andere een hak wil zetten; is dat niet smullen? Het jij-bakken en de verwijten over en weer: is dat niet vermakelijk? Maar met iedere sneer naar een ander wordt de lat steeds lager gelegd. Mensen halen niet alleen naar elkaar uit in de politieke arena, maar ook daar buiten. De brenger van het nieuws moet het vaak ontgelden: ‘fake nieuws’, wordt er dan geroepen. Omdat ik het niet opschrijf in alle geuren en kleuren en met de regenboogglans, zoals de politicus het graag wil.

Dat mensen dit over mij roepen; het is prima, ik kan er tegen. Je zult mij niet horen praten over ‘fake politici’. Het is namelijk genoeg. We moeten meer respect krijgen voor elkaar en wat we doen. De politici steken vele uren in hun activiteiten, net zoals ik dat doe. Maar als we het respect voor elkaar verliezen, verdwijnt ook het respect voor de mensen waar het écht om gaat. Onze buren, naasten, familie.


Wie namelijk respectloos omgaat met een ander, verliest ook het respect voor de waarden en behoeftes van de naasten. Ik zal mijn steentje bijdragen, door altijd met respect over anderen te schrijven. Van harte hoop ik, dat de politici en bestuurders zich eens achter de oren krabben en voortaan alleen nog te acteren in het belang van de inwoners. Geen gekonkel, geen achterkamertjespolitiek en geen publieke schandpaalactiviteiten op de sociale media meer.

Zullen we er met ons allen een mooiere en fijnere samenleving van maken?