Column

Eerlijk

OEGSTGEEST – Alle vrome beloftes ten spijt; de energietransitie gaat de inwoners geld kosten, veel geld. Al in de jaren ’70 was bekend, dat er aardbevingen in Groningen voorkwamen, veroorzaakt door het boren naar gas. Dit kreeg ik indertijd al te lezen in de geschiedenisboekjes op de lagere school. De protesten tegen de gasboringen werden door de jaren heen luider; door inwoners die al decennialang in Groningen woonden én door mensen die meer recent naar die provincie zijn verhuisd. Niemand wil scheuren in zijn of haar huis vanwege aardgasboringen, dus het besluit om geen ‘Gronings’ gas te gebruiken, zou ik nog kunnen begrijpen. Maar de volslagen doorgeslagen besluitvorming om helemaal van het gas af te gaan is natuurlijk een ontwikkeling, die geen normaal  denkend mens zou steunen.

Onder het mom van ‘duurzaamheid’, ‘klimaatverandering’ en ‘milieubescherming’ worden onze inwoners gedwongen om allerlei dure maatregelen te nemen. Voordat het kabinet besloot, dat ‘we’ van het gas af moeten, werd nog gesteld, dat dit zonder kosten voor de mensen zelf zou moeten gebeuren. Daarna werd het bijgesteld tot ‘een beetje extra betalen’. Maar inmiddels weten we wel beter: voor de klimaatlobby worden met name de inwoners met een eigen woning uitgezogen.

En als we van het gas af gaan, hoe moeten onze huizen dan verwarmd worden? Volgens de bestuurders van Holland Rijnland kan dat prima via de restwarmte uit de Rotterdamse haven. Begrijp ik het goed? Bedrijven, die decennialang hun overtollige warmte de lucht in gooiden, waarbij ze bijdroegen aan de opwarming van de aarde, krijgen geld van de overheid (dus: wij inwoners) zodat hun overtollige afvalwarmte gebruikt wordt voor het opwarmen van de huizen? Wat is er gebeurd met het adagium ‘De vervuiler betaalt’?

De bestuurders in deze regio moeten nú de keuze maken, dat een transitie naar een andere vorm van energie- en warmtevoorziening, alleen mag gebeuren, wanneer de inwoners er zelf ook financieel van profiteren. Dus: iedereen die overstapt op energievoorzieningen van alternatieve bronnen, moet tegelijkertijd aandeelhouder worden in de windmolen-, zonnepanelen- en restwarmtebedrijven. En nee; dat aandeelhouderschap moet niet via de gemeenten gaan, zodat dit geld door de lokale politiek in allerlei gaten kan worden gestopt. De aandelen moeten persoonlijk eigendom worden van de inwoners zelf. En hetzelfde geldt voor de jaarlijkse uitkeringen van die aandelen. Alleen met een financiële beloning kun je de energietransitie op een eerlijke manier vormgeven.