'De gemeente Lisse wordt door de affaire niet financieel belast'

Burgemeester Langelaar is aantijgingen beu

Lisse – Corrie Langelaar heeft gereageerd op de aantijgingen van Gijsbert Hoogerkamp, een voormalig directeur van Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon Geestelijke Gezondheidszorg (Stichting PVP). Hij doet via een website zijn beklag over de burgemeester. Zij was van 1998 tot 1 oktober 2006 voorzitter van dezelfde stichting in Utrecht. De eerste burger zelf ontkent de aanklachten stellig: ‘Mijn persoon is voor iemand met de ambities als de ex-directeur die kennelijk heeft, relatief gemakkelijk aan te pakken, omdat ik nu eenmaal een publieke functie bekleed. Daar maakt de ex-directeur gretig gebruik van. Tot op de dag van vandaag heeft de ex-directeur nooit vrede kunnen krijgen met de gehele gang van zaken rond zijn ontslag. Vrijwel iedereen die bij de ontslagkwestie betrokken is geweest, ziet de ex-directeur op zijn weg.’

De 'strijd' van Hoogerkamp begon in 2005, het jaar dat hij als directeur van Stichting PVP werd ontslagen. Langelaar: ‘In de zomer van 2004 bereikte ons bestuur signalen dat de samenwerking tussen de directeur en het managementteam niet verliep zoals dat zou moeten. Wij hebben toen als bestuur onderzoek gepleegd en hebben uiteindelijk moeten vaststellen dat het onvermijdelijk was de directeur te ontslaan. 

Vertrouwen

Hoogerkamp denkt daar het zijne van: ‘Het bestuur wilde van mij af en ik heb een andere kant van mevrouw Langelaar leren kennen. Mijn vertrouwen is beschaamd.’

Op zijn website www.dossier-langelaar.nl heeft Hoogerkamp allerlei informatie staan over zijn klachten en bezwaarprocedures van de afgelopen anderhalf jaar. ‘Ik heb melding gemaakt van het feit dat mevrouw Langelaar vertrouwelijke en persoonlijke correspondentie ook in handen van medewerkers neerlegde. Daarnaast heeft ze als voorzitter van de stichting brieven geschreven op papier van de gemeente.’

Hij vervolgt: ‘Ik vind het ongepast om brieven te schrijven op gemeentepapier, want zo zijn ook gegevens met mijn medische informatie in handen gekomen van mensen die het niets aangaat. Mevrouw Langelaar heeft een voorbeeldfunctie als eerste burger van de gemeente Lisse. Ik heb een aanklacht ingediend bij de politie en zij informeerden mij dat de zaak onderzocht en geseponeerd was. Dat kan natuurlijk, maar uit navraag bij de arrondissementsrechtbank bleek dat men daar totaal niet op de hoogte was van een geschil tussen mij en mevrouw Langelaar. Er bleek dus geen echte aangifte gemaakt te zijn van mijn klacht. Er gebeuren hier gekke dingen, het moet afgelopen zijn met het gedraai en gekonkel.’

Genoeg

De burgemeester heeft genoeg van alle aantijgingen: ‘Tot op de dag van vandaag heeft de ex-directeur nooit vrede kunnen krijgen met de gehele gang van zaken rond zijn ontslag. Vrijwel iedereen die bij de ontslagkwestie betrokken is geweest, ziet de ex-directeur op zijn weg. De ex-directeur beschuldigt diverse betrokkenen van smaad, laster, diefstal, valsheid in geschrift, misleiding en misbruik van middelen ten behoeve van de publieke dienst. De ex-directeur heeft een aantal malen van deze beschuldigingen aangifte gedaan bij de politie. Voor zover ik weet heeft de politie aangegeven er niets mee te zullen gaan doen.’

Wat de klachten van Hoogerkamp betreft, heeft burgemeester Langelaar het volgende te melden: ‘Wat heeft de gemeente Lisse hiermee te maken? Door mij is in november 2004 een brief naar de ex-directeur gestuurd die abusievelijk op briefpapier van de gemeente Lisse is afgedrukt en die op de gemeentesecretarie is gefrankeerd. De ex-directeur beschuldigt mij ervan dat ik daarmee publieke middelen zou hebben verduisterd. Voor de frankeerkosten is destijds door de gemeente Lisse een rekening naar Stichting PVP (5,85 euro) verzonden die ook gewoon is voldaan. Het is ongelukkig dat er een brief op het verkeerde briefpapier is weggegaan, maar de ex-directeur wist heel goed wie ik was en de kosten zijn door de Stichting betaald. Mijn functie bij de Stichting was volledig onbezoldigd; er zijn door mij nooit vakantiegelden ontvangen. Alleen de reiskosten die ik voor de Stichting heb moeten maken werden vergoed. De functie is door mij op persoonlijke titel bekleed. Ik bekleedde deze functie al voordat ik burgemeester van Lisse werd. Deze functie is geheel volgens de regels gemeld. De gemeente Lisse wordt door de affaire met de ex-directeur niet financieel belast. De advocaatkosten komen volledig voor rekening van Stichting PVP.’

Langelaar concludeert: ‘Als voorzitter van het bestuur van de Stichting heb ik gedaan waarvoor ik was aangenomen en wat mijn taak was: samen met de andere leden van het bestuur ingrijpen omdat dat noodzakelijk was. Het is jammer dat de ex-directeur er niet in slaagt het hoofdstuk van zijn ontslag te sluiten. In plaats van zich te richten op de toekomst, kiest hij ervoor om een ieder die zijn pad kruist en iets doet wat hem niet bevalt, te bestoken met brieven en procedures.’