'Ik hoop dat deze rechter ook zal kijken naar het algemeen belang'

Wethouder Brekelmans over schadestaatprocedure

Lisse – De rechtbank in Den Haag oordeelt op 28 februari 2007 over de claim van Romeyn Projectontwikkeling B.V. tegen de gemeente Lisse. Op 21 december presenteerden beide partijen hun standpunten aan de drie rechters. Romeyn wil een schadevergoeding van 6,5 miljoen euro ontvangen, maar de gemeente vindt dat een schadebedrag van maximaal 400.000 euro aan Romeyn zou toekomen.

 

Romeyn zette in met zijn standpunt dat de gemeente de koop van het voormalige pand van Albert Heyn aan zijn bedrijf zou hebben gegund, als het bedrijf UMW niet – na sluiting van de inschrijfperiode – met een bod zou zijn gekomen. De gemeente Lisse erkent dat zij met de gunning aan UMW inderdaad onrechtmatig gehandeld heeft jegens Romeyn, maar dat zij de grootte van de kans dat de koop aan Romeyn zou hebben gegund betwist. Bovendien stelt Lisse de hoogte van de door Romeyn geclaimde schade die voor hem zou zijn ontstaan ter discussie.

Voorwaarden

Wethouder Financiën Bas Brekelmans was bij de rechtszaak aanwezig en voerde ook regelmatig het woord. In een aanvulling op het persbericht dat de gemeente onlangs openbaar maakte, stelt Brekelmans: ‘We menen dat de kans dat Romeyn het pand zou hebben verworven heel klein is, vanwege meerdere redenen. Ten eerste voldeed Romeyn’s plan voor het pand niet aan alle voorwaarden. Zo had hij een opening aan de zijkant gemaakt, terwijl de gemeente een opening aan de voorkant wilde. Daarnaast was er een ambtelijk advies aan het college dat aangaf dat er een voorkeur bestond voor het plan van Lisse Centrum Beheer. Het ambtelijk advies gaf zo aan dat er twijfel was of het plan van Romeyn wel het beste was. Het college kreeg het advies nog eens goed over de keuze na te denken. Juist op dat moment kwam UMW en dit bedrijf kreeg de voorkeur.’

Hypothetisch

Brekelmans vervolgt: ‘Deze hele procedure is gebaseerd op een hypothetisch scenario. Het gaat er niet om wat zich heeft voorgedaan, maar men schat in wat er gebeurd zou zijn, als de aanbesteding aan Romeyn toegekend was. Het blijft giswerk waarbij men stelt: ‘Als dit gebeurd zou zijn, dan zou dat het gevolg zijn.’

Waarom denkt Romeyn dat die kans heel groot wordt geacht? Brekelmans zegt hierop: ‘Romeyn’s standpunt is dat hij het hoogste bod had en daarom de aanbesteding bijna automatisch zou krijgen. Maar soms is het een beetje appels en peren vergelijken. Ten eerste is het de vraag of hij inderdaad het hoogste bod had. Dat ligt eraan wat je allemaal vergelijkt en mee berekend. Het plan van Romeyn viel niet binnen de kaders van de gemeente en dus is het dan nog maar de vraag of het college voor zijn bod zouden hebben gekozen.’

De wethouder: ‘De kans op gunning aan Romeyn werd bovendien nog verder verkleind, want uiteindelijk heeft de gemeenteraad nog de laatste stem. Het kan best zijn dat de raad toch nog weer anders beslist, dan wat het college wil. De rechtbank wilde ook weten hoe groot deze kans zou zijn en of het gebruikelijk is dat dit gebeurt. Ik kon daarop een concreet voorbeeld geven, namelijk het plan rond het Raadhuisplein. Dit plan van ontwikkelaar Van Egmond werd niet door de raad geaccepteerd. De raad heeft op bepaalde momenten andere voorkeuren om beslissingen te nemen. Daarbij kan het gaan om uitstraling, hoogte en architectuur.’

Gemeenteraad

Wat zijn de kansen van de gemeente op een gunstige uitslag? Op deze vraag aarzelt Brekelmans even: ‘Tja, dat weet ik niet. Dat vind ik heel moeilijk. Ik hoop dat de rechter ook zal kijken naar het algemeen belang en zal beseffen dat het hier niet gaat om daadwerkelijke schade. Romeyn heeft geen bedragen geïnvesteerd, maar slechts een kans gemist en er is hooguit sprake van gederfde winst. Ik hoop dat de rechter dit zal meewegen en dat hij bij de bepaling van het bedrag hier rekening mee houdt. Troostwijk Makelaars heeft voor de gemeente het bedrag gebaseerd op maximaal 4 ton.’

Romeyn verhoogde zijn claim in de loop van 2006 van 3,5 miljoen euro naar 6,5 miljoen euro, omdat de eerdere berekening was uitgegaan van verkoop van het pand. Hij had, zo maakte Romeyn halverwege 2006 bekend, echter de intentie om het pand te verhuren, wat een hogere opbrengst zou hebben gegeven. Brekelmans vindt dit een ongeloofwaardige gedachtegang. ‘De rechter vond het ook merkwaardig, want Romeyn heeft eerder een heel duur rapport door de Brinkgroep laten maken, waarin uitgegaan wordt van verkoop. Vlak voor de comparitiezitting, waarbij gekeken wordt of beide partijen willen schikken, kwam Romeyn met deze verhoogde claim. De rechter vroeg zich dan ook hardop af of Romeyn een ontwikkelaar of belegger was. Onze berekening gaat ervan uit dat als je het pand zou hebben verworven, je een rendement van 20% krijgt, dus 400.000 euro bovenop de investering van 2,6 miljoen euro. Het rendement waar Romeyn van uitgaat, is echter 80% en dat zijn absurde rendementen.’

Gunstig

Welke nieuwe argumenten heeft de gemeente ingebracht om deze gunstige uitslag te bewerkstelligen? Brekelmans antwoordt: ‘Nu hebben we nog nadrukkelijker betoogd dat de kans heel klein was dat Romeyn de opdracht zou hebben gekregen. Je kunt inderdaad discussiëren over hoe hoog de gederfde winst is, want als wij rapporten opmaken is dit bedrag vier ton en als Romeyn het laat doen, komt de som uit op 6,5 miljoen euro. Maar juridisch gezien is het zo: als de kans heel klein is dat Romeyn de opdracht zou hebben gekregen, is het maar de vraag of hij recht heeft op de gederfde winst. Wij schatten zelf in, dat Romeyn minder dan 50% kans zou hebben gehad en dan is het niet meer aannemelijk dat hij het zou zijn geworden. Die term aannemelijk was een cruciale term in de rechtszaak. Als Romeyn het niet aannemelijk kan maken, heeft hij geen recht op die schadevergoeding. De gemeente redeneert dat hij minder dan 50% kans had. We hopen dat dit argument meehelpt om de rechters te overtuigen, dat het sterk de vraag is of Romeyn wel recht heeft op het schadebedrag. We hopen uiteindelijk dat het ons niks kost.

Vonnis

Na de uitspraak op 28 februari zal beroep en bezwaar nog mogelijk zijn door beide partijen, dus de hele procedure kan nog jaren duren. Brekelmans beaamt dit en zegt tegelijkertijd: ‘Maar nu komt er eindelijk een vonnis. 28 februari is een belangrijk moment, want dan kunnen we proeven wat de rechtbank nou vindt. De gemeente heeft inderdaad onrechtmatig gehandeld, waar het gaat om het gunnen aan UMW, dat punt gaan we niet meer uit de weg en geven we toe als gemeente. Maar dat betekent niet dat Romeyn heel veel schade heeft geleden. Hij is geen geld verloren geraakt, maar heeft alleen een kans gemist. Als daar iets tegenover moet staan, dan moet dat maar zo zijn.’

De wethouder sluit af: ‘Romeyn heeft de hele rechtszaak in een laat stadium opgezet. Dat is ook een beetje uit persoonlijke overwegingen gebeurd. Hij heeft met het vorige college overhoop gelegen en dat heeft hem bewogen om te zeggen: ‘dan pak ik jullie terug en ik pak dit op.’ Belangrijk is dat we dit hoofdstuk zo snel mogelijk kunnen afsluiten. En ik hoop dat dit kan met zo min mogelijk belastinggeld. Daar zetten we als gemeente ons heel erg voor in. We steken heel veel energie om dit vuiltje uit het verleden zo snel mogelijk op te lossen.’