'Nu weet ik een beetje hoe de kinderen daar in Japan leven'

Scholiere Femke Austie lovend over Tonami-reis

Door Joep Derksen

LISSE – In het kader van de gemeentelijke stedenband worden jaarlijks leerlingen uitgewisseld om met elkaars cultuur kennis te maken. Dit jaar gingen acht leerlingen van het Fioretticollege onder begeleiding van Jeanette van der Laan en Willem Loos naar Tonami, een stad van 35.000 inwoners. Een van de deelnemers, Femke Austie (13) had de ervaring van haar leven, zo vertelt ze enthousiast.

De uitwisseling vindt al plaats sinds 1992 en is zeer succesvol. Wederzijds verbazen de leerlingen zich over elkaars gewoonten, de spelletjes die ze spelen, de muziek waar ze naar luisteren en de hobby’s die ze hebben. Femke: ‘Het is daar zo anders, alles is tegenovergesteld van hier. De deuren gaan anders op slot, de auto’s rijden anders en de karakters/letters zijn verschillend. Het was in het begin heel erg wennen, maar wel gaaf om te zien.’

Een van de hoogtepunten was het bezoek aan de highschool, zo legt Femke uit. ‘Die kinderen zitten je eerst alleen maar aan te staren, maar uiteindelijk ga je allemaal dingen samen doen. De tekenles en muziekles waren hartstikke leuk om te doen. De Japanse kinderen zongen een liedje over de kersebloesem en wij ‘Lang zal ze leven’, ‘Vader Jacob’, het Wilhelmus en ‘Rood’ van Marco Borsato. We eindigden met Jumpstyle en die leerlingen wisten niet wat ze zagen. Ze gingen het direct leren en een paar meisjes konden het direct al hartstikke goed! Tijdens het lunchen hoorde je iedereen om je heen Japans praten, maar hoorden we steeds weer een woord: Jumpstyle.’ Dankzij Femke verovert de Jumpstyle-rage nu dus ook Japan!

De dertienjarige heeft veel geleerd tijdens haar 12-daagse reis naar Japan: ‘Nu weet ik een beetje hoe kinderen in Japan leven en heb geproefd van de achterkant van de Japanse cultuur. Het was eerst even wennen, maar werd een geweldige ervaring! Over een paar jaar ga ik zeker terug om dan ook andere steden zoals Tokio te zien, maar dan neem ik wel mijn eigen eten mee.’

Vier kilo afvallen

Een heel belangrijk Japans woord kende Femke al op de eerste dag van haar verblijf: ‘Konichiwa’, wat zoveel betekent als: ‘goedendag, hoe maakt u het.’ Ook kan ze nu tot tien tellen in het Japans. ‘Andere woorden ben ik al weer vergeten’, lacht ze. Femke waardeerde de gastvrijheid van de gezinnen waar ze verbleef heel erg, al was ze niet enthousiast over het eten dat ze kregen. ‘Dat was niet altijd lekker, we kregen altijd vis en alles was koud. Soms zaten er vieze stukjes in en bij elke maaltijd was ei verwerkt, op allerlei manieren.’ Haar moeder vult lachend aan: ‘Femke is vier kilo afgevallen; daar kan geen Sonja Bakkerdieet tegenop!’

De scholiere verbaasde zich nog het meeste over de verschillende slippers die ze in het huis aan moest doen. Bij binnenkomst kreeg ze slippers aan, die ze voordat ze de slaapkamer inging, weer moest omruilen voor andere slippers. Als ze vervolgens naar het toilet moest, gingen eerst de ‘gangslippers’ aan en die werden dan weer omgewisseld voor ‘toiletslippers’.

Tentoonstelling

Na terugkeer maakten de leerlingen een verslag en richtten ze in de mediatheek van de school een tentoonstelling van onder meer hun foto’s in. ‘Nu weet ik een beetje hoe de kinderen daar in Japan leven. Ik heb geproefd van hun cultuur. De start was best moeilijk, maar het werd voor mij een geweldige ervaring! Over een paar jaar ga ik zeker terug om ook andere grote steden, zoals Tokio, te zien. Maar dan neem ik wel mijn eigen eten mee.’