“Je wordt door de mensen naar de finish gedragen”

VOORHOUT – “Van mijn levensdagen loop ik geen vierdaagse meer”, verzuchtte de militair Ronald van Weijjen in 2003. Dit jaar liep hij als burger dan toch de 4 x 40 kilometer en behaalde de medaille met het kroontje. En ook volgend jaar kan Nijmegen zich weer voor zijn komst opmaken.

Door Joep Derksen

Als zelfstandig ondernemer van het bedrijf Ronalltronics had Van Weijjen voor het eerst sinds jaren de mogelijkheid om tijd vrij te maken voor de vierdaagse. “Het was dit jaar gemakkelijker dan in 2003, zeker omdat ik nu geen zware bepakking en geweer hoefde mee te nemen. Over het dragen van het geweer weet hij nog een aardige anekdote te vertellen: “Om te voorkomen dat het geweer schuurde legden wij militairen een stukje maandverband op onze schouder: we zorgden ervoor dat we genoeg van die dingen bij ons hadden!”

De lichtere verpakking was dus een positieve ontwikkeling, maar de eenheid van het peloton miste de tweevoudig deelnemer wel: “Je loopt wel met 39.000 anderen, maar toch heb je samen een andere belevenis dan wanneer je onderdeel bent van het korps. De meeste tijd loop je toch alleen, omdat iedereen zijn eigen tempo loopt, maar af en toe heb je wel eens contact met iemand.” Over de moeilijkste momenten tijdens de wandelvierdaagse: “Als ik meer dan vijf minuten rust had genomen en dan weer moest beginnen met lopen. Dan voelde ik mijn spieren echt wel, maar na vijf minuten lopen was ik weer opgewarmd en ging het weer.”

Het hoogtepunt was de intocht in de Via Gladiola: “Vijftien kilometer voor deze straat kijk je al uit naar dit moment. Je ziet zoveel mensen die je toejuichen en je bloemen toestoppen: dat is geweldig. Je wordt dan echt door de mensen naar de finish gedragen.”