Hel(p)

Column: Wat een week!

Hel en verdoemenis werden uitgesproken over de Nederlandse bevolking. “Het zal nooit meer worden zoals het was”, “Iedereen zal de gevolgen van de crisis merken” en “alle alternatieven moeten worden overwogen”. Keiharde woorden: er is dus iets verschrikkelijks aan de hand. Oh, kabinet, help ons door deze dorre woestijn! Quo vadis? Waar gaan we nu heen? “Ehm, we weten niet hoe we de Tomtom moeten aanzetten”.

Dat gevoel kreeg ik na het zien van onze MP JP op televisie. Met een grafredegezicht bracht hij het nieuws dat “we” er op economisch gebied slecht voor staan. Hij kopieerde daarbij de woorden van voormalig Minister-president Joop den Uijl, uitgesproken tijdens de eerste oliecrisis in de jaren ’70: “Het zal nooit meer worden zoals het was”. Het was een onvervalst staaltje van pure paniekzaaierij. Als je in een vliegtuig begint te gillen dat “Het vliegtuig neerstort en we allemaal dood gaan”, wordt je in je stoel gebonden en gekneveld, maar blijkbaar gelden in de Nederlandse politiek andere regels.

Honderdduizenden landgenoten zijn de dag na JP’s speech naar hun werkplek gegaan, niet wetende of ze de dag erna weer terug hoefden te komen. De nationale arbeidsproductiviteit van die dag zal abominabel laag zijn geweest, want niet alleen bij het koffiezetapparaat, maar ook tussen alle werkzaamheden door, werd gesproken over hoe het eigen bedrijf er voor staat. En wat dat voor consequenties zal hebben voor de werknemers. Ondertussen is men niet bezig met het werk, zodat (buitenlandse) concurrerende ondernemingen wél die deal binnen kunnen slepen.

Dan Amerika, een land waar scherpe scheidslijnen zijn tussen de Republikeinen en de Democraten. Toch lukt het de regering, onder leiding van President Obama, om een reddingsplan in werking te stellen van 825 miljard dollar. Ook Duitsland, Engeland, Frankrijk, België en welhaast ieder land ter wereld heeft noodplannen gereed liggen om hun nationale economie weer op te starten. Dit kabinet echter blijkbaar niet. Na de paniekzaaierij wordt JP, Bos, Rouvoet en de andere regeerders gevraagd welke maatregelen er moeten komen en een oorverdovende stilte is het antwoord. Wekenlang moeten we nog wachten voor er ook maar een begin van een concreet plan boven komt drijven. Ondertussen zullen we wel doodgegooid worden met allerlei proefballonnetjes van ministers en staatssecretarissen, die de media hiervoor dankbaar inschakelen.

Of de oppositiepartijen wel het antwoord hebben, valt overigens ook ernstig te betwijfelen. “Meer uitgeven”, zegt links. “Meer bezuinigen” roept rechts. Wat werkt dan wel? Aanpak van economisch machtsmisbruik, complete verwijdering van de uit de klauwen gelopen bureaucratie, stimulering van nieuwe mkb-bedrijven, een algehele belastingverlaging met minimaal 10% en het vaststellen van maximum tarieven voor basisbehoeften, die door slechts enkele aanbieders geleverd worden: gas, water, elektriciteit en benzine, om maar enkele te noemen. En die maximum tarieven mogen dan ook flink lager liggen dan wat u, bloglezer, op dit moment betaald.

En nog even over de Noord-Zuid lijn in Amsterdam: al in de zomer van vorig jaar uitten de landmeters in dienst van de Amsterdamse gemeente een waarschuwing over verdere verzakkingen van deze lijn (dit artikel is 13 november geplaatst op: www.joepderksen.blogspot.com). De landmetermedewerkers vertelden onder meer: “Als er verzakkingen zijn, kan onze afdeling dit tegenhouden. En de kans is groot dat er wat staat te gebeuren, want de beurs van Berlage kraakt nu al.” Zes weken later, op 10 september, werden zes panden aan de Vijzelgracht ontruimd na nieuwe verzakkingen van tussen de 3 en 23 centimeter.

Het woord van de week: Rollatorpolonaise.