Kunststof kan gescheiden worden aangeboden

Twijfels over succes van proef

VOORHOUT – Voortaan kunnen alle inwoners van Teylingen hun kunststof verpakkingen gescheiden houden van het afval en dit apart naar de milieustraat brengen. Zaterdag 28 februari gooiden wethouder Leo van der Zon en enkele Teylingers de eerste zakken in de daarvoor bestemde container. Binnen een jaar zou 32% van het kunststofafval gescheiden moeten worden van het reguliere huishoudelijke afval.

Door Joep Derksen

Enige tijd geleden kondigde de gemeente haar plannen voor het gescheiden inzamelen van kunststofafval aan. Hierop vooruitlopend namen enkele Teylingers het initiatief om nu alvast de eigen producten met kunststof verpakkingen te scheiden in afwachting van de dag dat dit afval apart wordt ingezameld. Degenen die de gemeente hadden gebeld om te vragen wanneer de eerste dag zou zijn waarop ze hun gescheiden kunststofafval naar de milieustraat konden brengen, werden teruggebeld met de informatie dat dit op zaterdag 28 februari zou zijn.

Een perfecte timing en een uitstekende gelegenheid dus voor de vele fotografen die zich verdrongen om geen glimp te mogen missen van het afval dat op het punt stond om in de gereed staande container gegooid te worden. Van der Zon vertelde voorafgaande aan het unieke ogenblik: “We willen vanwege het milieuaspect binnen de gemeente op twee plekken de mogelijkheid bieden om kunststofafval apart aan te bieden. Veel afval gaat door ovenverbranding verloren en dit kunststofafval kunnen we hergebruiken; er zit bijvoorbeeld ook olie in. Een gemiddeld huishouden heeft jaarlijks 60 kilo aan plastic afval, maar omdat het vaak volumineus is, beslaat het 40% van het volume van het totale afval.”

Ophaalsysteem

De wethouder vervolgde: “Op dit moment zijn we bezig met de proef om het plastic afval bij de twee milieustraten aan te bieden. Wellicht gaan we in de toekomst op alle milieuparkjes containers aanbieden of we gaan over naar een ophaalsysteem. Al vraag ik me af of de huishoudens toe zijn aan een derde vuilnisbak bij het huis.” Hij besluit: “Het plastic afval wordt in Duitsland verwerkt en geselecteerd op zacht en hard plastic, waarna het verwerkt wordt tot granulaten. Dat zijn grondstofkorrels om onder meer jassen, fleecetruien, vloerbedekking, speelgoed en tennisballen van te maken.”

Brits-Teylinger Richard Brown laat weten over zijn enthousiasme voor het scheiden van het kunststofafval: “Ik vroeg me al jaren af waarom het kunststof niet gescheiden wordt. Ik vond het jammer dat het plastic in prullenbakken gegooid wordt en heb na de gemeentelijke berichtgeving mijn plastic afval gescheiden.” Dat was goed te zien, want Brown’s auto was gevuld met maar liefst zeven afvalzakken. “Ik ben blij dat het weg is en heb nu weer ruimte in mijn huis.” Ook Joke Jesse was met haar kleinzoon op deze gebeurtenis afgekomen: “Het is een goed gemeentelijk initiatief om dit afval te scheiden en het plastic te recyclen.”

Nadat de eerste vuilniszakken in de container gegooid waren en de fotografen hun plaatje hadden geschoten, liet mevrouw Rance weten te twijfelen aan de gemeentelijke ambitie dat 32% van het kunststofafval wordt gescheiden. “Ik tennis met elf andere vrouwen en vertelde over dit initiatief. Ze vroegen aan me of de gemeente het aan de deur komt ophalen. Op mijn ontkennende antwoord riepen ze allemaal: “Nou, daaag!”. Dat maakte indruk op me. Blijkbaar werkt het scheiden van afval alleen als de gemeente met de vuilniswagen langsrijdt, of als je het kunt achterlaten bij de supermarkten.” De wethouder reageerde hier op: “Het is op dit moment een proef, dus ik weet niet of het een succes wordt. Wel weet ik dat iedereen in Sassenheim heel mopperig was over het oud-papierverhaal, maar dat blijkt ook een succes te zijn, nu de verenigingen het ophalen.”