“Humor maken is gemakkelijk”

KATWIJK – Bijna dertig jaar kennen ze elkaar al; Adri van Beelen en Ruud Minnee en wereldberoemd zijn ze ook. In Katwijk althans: daar maakten de twee cabaretiers furore met de programma’s Kustgangers en Katwijk Centrael. Het maken van sketches en het optreden voor anderen zat er bij beiden al jong in, maar toch blijft die ene wens sudderen: een nationale doorbraak. “Iets scheppen zorgt voor de meeste voldoening en dat brengt je het dichtste bij geluk”.

Door Joep Derksen

Minnee neemt het voortouw: “Rond mijn 12de jaar schreef ik veel kleine stukjes en voerde dan samen met wat vriendjes cabaret op straat uit. Ook op school was ik bezig met toneel en cabaret; dat heeft me altijd aangesproken. Al op m’n 16de ging ik naar de voorstelling ‘Neerlands hoop in bange dagen’, maar later heb ik het cabaret op een waakvlammetje gezet en ben ik de verpleging in gegaan. Uit gemakzucht deed ik te weinig aan mijn studie en er zat werk in de verpleging. Het was geen gemotiveerde keuze.”

Maar wel een beslissing die dertig jaar van zijn leven heeft bepaald, want een groot deel van die tijd heeft hij in een verpleeghuis gewerkt. “De eerste vijftien jaar kon ik mijn creativiteit nog wel kwijt, door nieuwe dingen op te zetten en de mensen in de maatschappij proberen mee te laten draaien. Daarna vond ik mijn creativiteit voornamelijk in het feit dat ik in een bandje zat, aan cabaret deed en me voor VLOK (Vereniging Lokale Omroep Katwijk, de voorloper van RTV Katwijk – JD) inzette.” Minnee heeft ervan geleerd: “Mijn dochter is gek van tekenen en schilderen en ik probeer deze kunstwaardering te stimuleren. Iets scheppen zorgt voor de meeste voldoening en dat brengt je het dichtste bij geluk. Mijn ouders hebben me nooit gestimuleerd om wat met het schrijven te doen, maar dat is ook meer van deze tijd.” In 1984 begon hij als hobby sportmassage te geven, daarna Chinese massage en Shiatzu. Nu is Minnee massagetherapeut en heeft een eigen bedrijf.

Baby’s

Van Beelen sprak in zijn jeugd ook al bandjes in, die hij vervolgens naspeelde met vriendjes en neefjes. Op de basisschool speelde hij met veel plezier in toneelstukjes me. “Op de middelbare school wilde ik de toneelschool doen, maar ik zakte voor m’n Atheneum. Daarna wilde ik niet meer leren en werd ik verpleegkundige, al had ik altijd in het achterhoofd om ooit nog een overstap naar het cabaret te maken.” In 1984 was hij volleerd verpleegkundige en hij bleef nog twee jaar werken op de verloskamer, waarbij Van Beelen zo’n 200 baby’s op de wereld heeft geholpen. In de jaren daarna ging hij zich met psychiatrie bezig houden, begon te schrijven voor kranten en speelde bij de plaatselijke toneelvereniging Mimiek’s Theater. “Het trouwen en de kinderen slokken je een aantal jaren op, maar in 1994 werd ik door Ruud en zijn broer Jacques gebeld om mee te doen met de Kustgangers, waarbij we een soort sketches gingen opzetten.”

Minnee: “Bij VLOK was er behoefte aan een wat luchtiger programma en Jacques, Richard van Delft en mij was gevraagd om een soort satire te doen. Toen heb ik Adri gebeld omdat ik hem al sinds 1977 ken en samen hebben we in 1994 Kustgangers opgezet.” Het programma was jarenlang een groot succes: “We kwamen altijd eens per week bij elkaar en namen dan de plaatselijke blaadjes door om er sketches uit te halen. Humor maken is in feite gemakkelijk, zeker in Katwijk, een dorp dat leeft op de grens tussen behoudendheid en vooruitstrevendheid. Hier willen de mensen wel een muziektent, maar geen muziek erin. Om onze sketches met plat pratende Katwijkers kunnen de mensen enorm om zichzelf lachen, al denken ze dat ze om anderen lachen”, zegt Minnee. “We wilden geen dingen veranderen, maar de mensen gewoon een spiegel voorhouden.” Van Beelen: “We waren maatschappijkritisch of namen de politiek op de hak, maar hadden ook universele onderwerpen, zoals de verschrikkelijke strandkip, een Katwijkse tegenhanger van de verschrikkelijke sneeuwman.”

Typetjes

Nadat Minnee en Van Beelen in 1999 met z’n tweeën overbleven, besloten ze een nieuwe cabaretreeks te maken: Katwijk Centrael, een programma dat liep van 2000 tot en met december 2008, met terugkerende typetjes als ome Piet en tante Nel en schaduwwethouder Dubbeldam. Op het hoogtepunt van de populariteit besloten de cabaretiers met dit programma te stoppen: “Je moet dat doen wanneer het fris en fruitig is. We wilden even pauze houden en met een nieuw programma en andere naam terugkomen.” Dit werd niet door iedereen gewaardeerd, informeert Van Beelen: “We kwamen mensen tegen die echt kwaad op ons waren. Ze zeiden: ‘Hoe haal je het in je hersens om te stoppen?’

Een landelijke doorbraak hebben de twee nog niet gehad. Nadat ze een prijs hadden gewonnen op het OLON-festival, overtuigde Van Beelen jurylid Fons van Westerloo om hen op SBS6 uit te zenden. “Hij bracht ons in contact met een productiemaatschappij en we hebben een pilot van vier afleveringen opgenomen. Het ging om Kustgangers lokaal, maar hebben dat onderwerp landelijk opgepakt. Dit werd vier keer achter elkaar op zaterdagmiddag om 13:00 uur uitgezonden en met 45.000 kijkers keek heel Katwijk.” Minnee: “Het blijft ons beider frustratie dat een landelijke doorbraak nooit echt gelukt is. Je denkt dat er meer in zit, maar we lopen tegen de Hilversumse muur op.” Van Beelen bagatelliseert: “Nationale roem is niet zaligmakend; als je ouder wordt, zie je de betrekkelijkheid ervan in.”