“De reis van mijn leven”

Voorhout – De reis van Huizing’s leven was ongetwijfeld zijn tocht in 1990 waarbij hij met een bevriende kennis met de auto reisde van de Zuidkaap in Zuid-Afrika naar Noordwijk. Het was een helletocht van 19.000 kilometer. Ter vergelijking: de race Parijs-Dakar, waar ieder jaar veel ophef over wordt gemaakt en de kranten vol staan van de technische ondersteuning en heldenverhalen, gaat maar over 9.000 kilometer.

Het was Huizing’s zoon die in 1989 het idee oppakte om ter ere van de val van de Berlijnse muur van de Noordkaap naar de Zuidkaap te rijden. Hiervoor werd een geprepareerde Landrover gekocht. Het lukte hen Kaapstad te bereiken. Huizing: “In februari 1990 heb ik daar samen met Henk Vlietman de wagen opgepikt en zijn we zelf van start gegaan. We reden dwars door de verschillende landen in Afrika en zijn in Kongo bij een drietal missieposten langs gegaan. Daar hebben we evenveel gewezen scheepsapotheekpakketten langs gebracht, tot grote blijdschap van de missionarissen aldaar: zij hadden in de bamboewouden aan alles een gebrek.”

Hij denkt terug aan de reis: “Het was geen sinecure. Ik zou het nu niet meer kunnen. Er waren dagen bij dat je twaalf uur of langer achter het stuur zat en je door de slechte wegen maar 150 kilometer verder was. Of we moesten de auto van de ene naar de andere boom trekken en schoot je op een dag maar dertig kilometer op.” Vanwege zijn veiligheid had Huizing bewust geen wapen meegenomen. Een keuze waar hij nog altijd blij over is: “We waren ongewapend, want als je een wapen had, ging je eraan. Met grote flessen bier van 720 cc bereikte je veel meer. Je kunt dan namelijk schieten en dus staan de Afrikanen meteen op scherp en willen ze eerder schieten dan jijzelf. Zonder wapen haal je de scherpe kanten eraf: dan ben je enkel een westerling die nergens heen kan en dus geen bedreiging vormt.”